Paratilapia "small spots east coast"
 

(Καποιος θα χαρει, ε fillipan?) Οταν δεν τα προσεχεις (νοσοκομειο, υστερα δουλεια πολλη), σε εκπλησσουν.....
περισσοτερα εδω: http://www.tolibra.com/fish/Paratilapia.htm

http://www.tolibra.com/fish/Untitled-285.jpg

Να σου ζήσουν Τόλη!!!! Φτου Φτου μην τα ματιάσω!!!!!!

OMG!!!!!!!!!!!!!! ΤΟΛΗΗ ΕΧΕΙΣ SMALL SPOTS polleni και δεν εχω δει αλλες φωτος σου!!!!!!!!1
ευγε να σου ζησουν!
οσα ευγε και να πω δε φτανουν!
εισαι θεος-αρχοντας ολα :Ρ
πω πω χαρηκα ^^

Aυτες ειναι αναπαραγωγες....
RESPECT...+-3+-3

πωπω...απιστευτο...!!!! να σου ζήσουν όλα...φτου φτου...

δεν εχω λογια....:)

Κάθε αναπαραγωγή ειδών υπο εξαφάνιση, όπως αυτή των συγκεκριμένων υπέροχων ψαριών, πιστεύω οτι δίνει νόημα στο χόμπυ μας και απάντηση στο ερώτημα γιατί να κρατάμε ψάρια στην αιχμαλωσία.
Τόλη φυσικά και χάρηκα όπως είμαι σίγουρος ότι χαίρονται όλοι όσοι ασχολούνται με τα ψάρια της Μαδαγασκάρης, γιατί άν δεν ήσουν εσύ και μερικοί άλλοι (ξέρεις ποιούς εννοώ) θα είχαμε μαύρα μεσάνυχτα για το χόμπυ στην Ελλάδα.

Υ.Γ. Δεν πάς κανένα δήμηνο ταξίδι μπάς και δούμε και γέννα Paretroplus

Οποιος τα μετρησει κερδιζει!!
http://www.tolibra.com/fish/images/p...ntitled-32.jpg

Το τρωνε το φαγακι τους....
http://www.tolibra.com/fish/images/p...titled-152.jpg

Περισσοτερες φωτος εδω http://www.tolibra.com/fish/Paratilapia.htm

:D 1234567890 τα βρήκα???:D
Εσύ πόσα τα μέτρησες Τόλη?????

Αντε σε λίγο καιρό τα βλέπω για ταξιδάκι!!!

ειμαστε καρπερο φορουμ......... Αλλη μια γεννα και θα θες πισινα να τα μεγαλωσεις ολα μαζι.......

496 τα εβγαλα....

τι 8α τα κανεις?
ειναι πραγματικα παρα πολλα , και να πε8ανουν μερικα,τα υπολοιπα?

Τόσο σπάνια ψάρια προσπαθείς να μην σου πεθάνουν φίλε alexinio!

Συγχαρητηρια!
πρεπει να ειναι περιπου 250-270. η μεθοδος που χρησιμοποιω φαινεται στη φωτο για το μετρημα, και αποδιδει καλυτερα αν ξερεις την φωτογραφια, να ξεχωριζεις καλα δηλαδη ισκιους, σαλιγκρακια και κηλιδες.
100 ασπρα
100 κοκκινα
70 πρασινα

Ειναι πολλα παραπανω απο οσα φαινονται στις φωτος - μονο τις 3 τελευταιες μερες κατεβασα ακομη καμμια εκατοστη στο σαμπ (δεν ξερω αν πρεπει να πω ευτυχως η δυστυχως μιας και φαινονται να μεγαλωνουν καθε μερα με τις κοιλιες γεματες και χωρις απωλειες)

Κι ενα βιντεακι εδω http://www.tolibra.com/fish/images/p...a/pollenii.WMV

Τωρα το βιντεακι και στο youtube...
http://www.youtube.com/watch?v=OZR57t-RoM8&v3
Πολυ ωραιο τολη και η μουσικη με ωραια σκηνοθεσια!

Τα ψαρακια μεγαλωνουν μια χαρα χωρις καμμια απωλεια.
Να απαντησω στην ερωτηση τι θα τα κανω.
Το ειδος ειναι σε κινδυνο εξαφανισης, και πολυ δυσκολο να αναπαραχθει. Ετσι υπαρχουν πολυ λιγα ψαρια ανα τον κοσμο - τα περισσοτερα σε ζωολογικους κηπους και σε μια χουφτα χομπιστες. Στην Ελλαδα απο οσο ξερω εχει πετυχει αναπαραγωγες ο Γιωργος Ρεκλος κι εγω - (τα ψαρια τα προμηθευτηκαμε απο τον Συλλογο κιχλιδοφιλων της Γαλλιας), και κρατανε ψαρια πολυ λιγοι.
Αρκετα απο τα μικρα θα τα παω στη Γαλλια στο συνεδριο των Γαλλων τον Οκτωβρη - εχω ηδη καποια ζητηση και σιγουρα μεχρι τοτε θαχω κι αλλη. Οπως και ναχει ομως, μενουν παρα πολλα για δωσιμο εδω. Αλλά εδω υπαρχουν καποιοι οροι.
Γινονται μεγαλα (20 με 30 εκατοστα) και ειναι επιθετικα. Χρειαζεται μια εξαδα τουλαχιστον για να εχει καποιος πιθανοτητες να βγαλει ζευγαρι. Πραγμα που σημαινει οτι θελει τουλαχιστον 700 με 1000 λιτρα, πολλα ευκολα φυτα (βαλισνεριες, κρεμμυδια) και πολλα ξυλα, για να δημιουργουνται κρυψωνες, και οχι αλλα ειδη στο ενυδρειο, με εξαιρεση κανεναν πλεκο.
Υπ οψιν οτι κυκλοφορουν στην αγορα (σε δυο τρια μαγαζια) ψαρια απο την γεννα του Γ. Ρεκλου παραπλησιου ειδους (Paratilapia sp. Andapa, με "large points", που ειναι κατα πασα πιθανοτητα και το κανονικο Paratilapia polleni) και απαγορευεται ρητως να αναμιχθουν γιατι υβριδιζουν.
Οι επιδοξοι αναδοχοι λοιπον θα πρεπει να δεσμευτουν οτι δεν θα βαλουν τα δυο ειδη μαζι, οτι θα τα παρουν σε εξαδες και θα τους προσφερουν τις παραπανω συνθηκες, και οτι σε περιπτωση πετυχημενης γεννας ενα μερος απο τα μωρα θα επιστρεψει (μεσω του συλλογου κι εμενα) στη Γαλλια.
Δυσκολο, αλλά τουλαχιστον για καποιους προχωρημενους, με χωρο, ειναι μια προκληση και κατι που συμβαλλει λιγο πιο ουσιαστικα στο χομπι μας. Κι ειναι και παρα πολυ ομορφο ψαρι.

:smt041 :smt041 :smt041 :smt041 :smt041
Μπραβωωω!!!!!
Αλλη μια μελλοντικη προκληση!!!
Συγχαρητηρια!!!!
Ερώτηση: Αλγη αφήνεις να αναπτυχθει για να τρεφοντε τα μικρα;;;;

Ναι .

Το τανκ πολα λιτρα ειναι;;;
Και τι τροφη δινεις στους γνεις και τι στα μωρα;;;;(απο περιέργια)

Μπραβο και παλι μπραβο πραγματικα υπεροχα :) :) :) :) :) !!!!!!!!!!!!!!!!!!μια ερωτησουλα μονο, το ειδος ειναι υπο εξαφανιση οπως αναφερεις στο ποστ.ο συλογος κιχλιδοφιλων Γαλλιας εχει κανει προσπαθειες αναβαθμισης του αριθμου του συγγεκριμενου ειδους στο φυσικο τους περιβαλον η ειναι ακομα πολυ νωρις για κατι τετοιο??

Εδω και χρονια η AFC με πρωταγωνιστες τον αειμνηστο προεδρο της Jean Claude Nourissat και τον συνταξιδιωτη του Patrick de Rham οι οποιοι με τα πολλα ταξιδια τους στη Μαδαγασκαρη εφεραν αρκετα ειδη κιχλιδων του νησιου, πρωτοστατει στο να δινει σε εμπειρους χομπιστες στη Γαλλια, αλλα και στη Γερμανια, Βελγιο, Αγγλια Ισπανια Ελλαδα Ελβετια (τα μελη της AFC εχουν ξεφυγει προ πολλου απο γεωγραφικα ορια) μωρα απο τα πρωτα ψαρια που εφεραν και αναπαρηγαγαν επιτυχως. Πολλα απο αυτα τα ειδη κατεληξαν και σε καποιους παθιασμενους υπευθυνους ενυδρειων σε ζωολογικους κηπους. Οι αναπαραγωγες ειναι πολυ λιγες, τα ψαρια διαχεονται σιγα σιγα σε αλλους εμπειρους χομπιστες, με σκοπο σε πρωτη φαση να διατηρηθουν τα ειδη (τα περισσοτερα εχουν εκλειψει στη Μαδαγασκαρη). Σε δευτερη φαση, υπαρχουν προσπαθειες να δημιουργηθουν ειτε σε ιδιωτικο ειτε σε δημοσιο επιπεδο σταθμοι στο ιδιο το νησι οπου τα ειδη αυτα θα διατηρουνται και αναπαραγονται πιο ευκολα στις φυσικες τους συνθηκες (και εκει παιζει και η επαναφορα ειδων απο την Ευρωπη η την Αμερικη). Η τριτη φαση, η δυσκολοτερη, και μαλλον ακατορθωτη με τα σημερινα δεδομενα, ειναι η επανενταξη ειδων στο φυσικο περιβαλλον, που μαστιζεται απο ξενοφερτα ειδη (κυριως τιλαπιες για πρωτεινη), ή απλα καταστρεφεται απο τις αποξηρανσεις και αλλες σοφες επεμβασεις του ανθρωπου.

Στους γονεις cichlids pellets, μπιγκατινια (λαρβες μεγαλες που πωλουνται στα μαγαζια με δολωματα), στα μωρα προς το παρον tetra baby food και λιγη αρτεμια (οποτε εχω καιρο να εκκολαψω). Το τανκ ειναι 900 λιτρα.

Οπως παντα δηλαδη υπαρχουν λιγα ατομα που προσπαθουν να διορθωσουν τα 'αδιορθωτα' και προσπαθουν για το καλυτερο..:rolleyes: :rolleyes: :rolleyes: και παλι μπραβο!!!!!!!

Ψάχνοντας στο GAB βρήκα σήμερα αυτό το post και εντυπωσιάστηκα!!
Να ρωτήσω Τόλη τι νέα από τα Paratilapia "small spots east coast" ένα χρόνο μετά?

Καμμια εκατοστη απο αυτα τα πηγα στη γαλλια και μετα καποια ακομα τα εστειλα στην πορτογαλια σε χομπιστες κι απο οτι μαθαινω μεγαλωνουν μια χαρα.
Μου εχουν μεινει οι γονεις και καμμια 10ρια μικρα.

Τα δινεις μαζι με 1000αρι ενυδρειο...:D:D:D

Μπραβο Τολη υπεροχα!!!! Να σου ζησουν.

Μήπως θα έπρεπε να προσανατολιστούν οι περισσότεροι χομπίστες σε αυτό το σκοπό αντί στο να δημιουργήσουν ένα στολίδι του σαλονιού??? Πιστεύω πως ακόμα και ο σύλλογος πρέπει να ενημερώσει περισσότερα μέλη ώστε να καταφέρουμε το τερπνόν μετα του οφελίμου(γιατί μην μου πείτε ότι το να περιορίζουμε τα ψάρια σε ένα τόσο μικρό χώρο είναι ό,τι καλύτερο γι'αυτα...) Πιστεύω κύριε Τόλη ότι ,και μέσα από δικές σας πρωτοβουλίες πρέπει να ξεκινήσει μια καμπάνια ενημέρωσης για αυτό το είδος αλλά και για άλλα υπό εξαφάνιση ώστε κάποιος που έχει την ευχέρεια ενός μεγάλου ενυδρείου να το αξιοποιήσει καλύτερα από ένα ευρέως διαδεδομένο malawi... Έτσι και η ευχαρίστηση από την μεριά του χομπίστα θα είναι μεγαλύτερη βάζωντας το λιθαράκι του στην διατήρηση ειδών υπο εξαφάνιση...

μακαρι να γινει μια τετοια κινηση

Συμφωνώ κι εγώ απολύτως.
Βέβαια είναι κομματάκι δύσκολο μιας και τα περισσότερα είδη υπο εξαφάνιση και με το δεδομένο ότι θα πρέπει να έχουν ιδανικές συνθήκες και λίτρα, θέλουν αρκετά μεγάλα ενυδρεία.

Πόσοι π.χ. έχουν δυνατότητα να κατέχουν ένα 1000άρι ενυδρείο;
....ή έστω 700-800 λίτρα;

Κανενα. Δεν ειχε ζητηση, εκτος απο καποιον που ηθελε ...ενα.
Τα ειδη αυτα θελουν πολλα λιτρα, και εμπειρους κατοχους με καταλληλη υποδομη, εξ ου και η δυσκολια.

Γι'αυτό και εγώ μίλησα για καμπάνια ενημέρωσης, ίσως και σε συνεργασία με συλλόγους του εξωτερικού αφού υπάρχουν οι επαφές... Το να ξεκινήσουμε να βάζουμε όλοι τέτοια ψάρια σε κάθε ενυδρείο θα είχε καταστροφικά αποτελέσματα... Όμως από τη στιγμή που υπάρχουν και στην Ελλάδα κάμποσοι με την δυνατότητα ενός μεγάλου ενυδρείου γιατί να το χαραμίσουν σε δίσκους αφρικάνες ή οτιδήποτε άλλο συνηθισμένο? Από την άλλη μία τέτοια προσπάθεια είναι κάθε άλλο παρά εύκολη... Κατά την άποψη μου όμως είναι από τις πιο αξιόλογες κινήσεις...

Και αυτό είναι σχετικό...

Όσοι έχουν μεγάλο ενυδρείο και θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν τέτοια ψάρια, μπορεί,πολύ απλά, να μην τους αρέσουν τα εν λόγω ψάρια και ο βιότοπος τους.
Επίσης, δεν έχουν σκοπό ούτε να γίνουν breeders αλλά ούτε να τα θυσιάσουν όλα στον βωμό της διάσωσης κάποιου είδους.

Οπότε αυτοί οι κάμποσοι που λες, μειώνονται δραματικά.

Προσωπικά, εγώ θα ήθελα να είχα κάποιο είδος υπο εξαφάνιση που να μπορεί να ζήσει και να αναπαραχθεί σε μικρότερα ενυδρεία.

Και συνεργασιες με συλλογους του εξωτερικου εχουμε μια χαρα. Προσβαση στα ψαρια υπαρχει (με ολες τις δυσκολιες). Ο προεδρος των Γαλλων μας δωρησε το 2004 ενα καρο νεαρα apistogramma πιασμενα αγρια στο Περου. Τα μεγαλωσαμε, τα αναπαραγαμε, και οταν ηρθε η ωρα να τα δωσουμε, δεν τα ηθελε κανεις. Εγω εχω επιτυχημενες αναπαραγωγες απο δυο ειδη Μαδαγασκαρης, και δεν βρεθηκε ουτε ενας να τα παρει και τατρεχα στις Γαλλιες. Τα A. fasciatus που ειναι και σχετικα ευκολα ψαρια, τα στειλαμε στο βελγιο, εδω δεν ταθελε κανεις. Τιποτα ακομα δεν ειναι τοσο τραβηχτικο οσο τα κιτρινα κοκκινα μπλε χρωματα των δισκων εκτροφης?
Μεχρι στιγμης ειναι κυριολεκτικα μετρημενοι στα δαχτυλα ενος χεριου αυτοι που ενδιαφερονται.
Οπως σε ευρυτερη εννοια ειναι μετρημενοι στα δαχτυλα αυτοι που ασχολουνται πιο συστηματικα με ενα ειδος ή μια οικογενεια ψαριων κι εχουν τις υποδομες για μια τετοια κινηση.

Αυτο ειναι σωστο. Και δεν μπορουμε να επιβαλλουμε σε κανεναν το "παθος" αυτο. Να το "εμπνευσουμε" ισως, αλλα μεχρι τωρα χλωμο το βλεπω.
Και μη ξεχναμε οτι περαν των παραπανω, αυτοι που θα θελησουν να ασχοληθουν πρεπει ναχουν και καποια αρκετη πειρα και να ξερουν τι κανουν.

Στα ενυδρεία του Συλλόγου θα μπορούσαν να διατηρηθούν "δύσκολα" ή "υπό εξαφάνιση" ψάρια? ή σε κάποια δημόσια ενυδρεία?

Είναι κρίμα να μπαίνουν στο κόπο Έλληνες χομπίστες να ψάχνουν, να υποχρεώνονται, κλπ κλπ να βγάζουν γόνο και τελικά να μην διαδίδονται τα ψάρια στη χώρα μας.

Αυτό είναι το χειρότερο...... δεν τα ήθελε κανείς....

..αλά και απ'την άλλη, θα ήσουν σίγουρος ότι αν κάποιος εκδήλωνε ενδιαφέρον θα μπορούσε να παρέχει στα ψάρια αυτά που πρέπει ή όταν τα βαριόταν ή έβλεπε κάποια πιο "όμορφα" ψάρια στο pet-shop της γειτονιάς, δεν θα τα πέταγε ή δεν θα τα χάριζε σε κάποιο pet-shop χωρίς κανείς να ξέρει το πόσο πολύτιμα είναι τα συγκεκριμένα ψάρια;

Σε τελική ανάλυση εγώ συμφωνώ ότι μεγάλος μέρος του χόμπυ μας είναι να έχουμε ψάρια που μας αρέσουν. Αν αναρωτηθούμε όμως: Τί εννοούμε όταν λέμε ότι μας αρέσει ένα ψάρι (είδος);;; ...Τί συμπέρασμα βγάζουμε;
Οι περισσότεροι απο μας "γουστάρουν" και, πολλές φορές λατρεύουν ένα είδος, λόγω συμπεριφοράς, ταμπεραμέντου, στοργικότητας προς το ταίρι ή τους γόνους τους και πολύ μετά πάει η εξωτερική εμφάνιση.

Έτσι λοιπόν καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι για να θέλουμε και να μας αρέσουν κάποια ψάρια πρέπει να δούμε συμπεριφορές, ταμπεραμέντο κλπ. και όχι χρωματισμούς ή σχήμα. Για το δούμε αυτό πρέπει να τους παρέχουμε τις κατάλληλες (αν όχι ιδανικές) συνθήκες προκειμένου να ζουν αξιοπρεπώς, να αναπαράγονται κλπ. Και δεν υπάρχει ούτε ένας (διαψεύστε με, αν μπορείτε!!!) που δεν "τρελλαίνεται" όταν τα ψάρια του γεννήσουν!! Αυτό τί σημαίνει;;

Σημαίνει ότι πολλοί απο εμάς οι οποίοι έχουν τα ενυδρείο που μπορεί να φιλοξενήσει κάποια ψάρια, αν το σκεφτούμε λίγο θα δούμε ότι στην πραγματικότητα θέλουμε να έχουμε κάποια ψάρια στα οποία θα περέχουμε κατάλληλες συνθήκες, θα αναπαραχθούν και θα ζουν όμορφα και παράλληλα θα έχουμε βάλει και ένα λιθαράκι στην διάσωση αυτών των ψαριών.

Τότε και μόνο τότε, πιστεύω ότι θα εξαληφθεί το φαινόμενο του .... δεν τα ήθελε κανείς

Στο Συλλογο μεχρι στιγμης και οσο ισχυει η τρεχουσα κατασταση, δλδ προσβαση μια φορα την εβδομαδα (αντε κι αλλη μια ισως μες στη βδομαδα απο κανεναν ξεμπαρκο), εχουμε στησει και τα αναλογα ενυδρεια, που να μην χρειαζονται κανεναν "απο πανω" συχνα. Οποτε δυσκολο.

Σε δημοσιο ενυδρειο, σε μια κουβεντα που ειχα με τον υπευθυνο της Ωκεανοπολης στο Αττικο παρκο, δεχτηκε μετα χαρας οταν γινει το ενυδρειο να στησει ο ΠΣΦΕ ενα μεγαλο ενυδρειο Μαδαγασκαρης. Ακομα εχουμε καιρο ομως.
Οχι βεβαια. Οσοι θα ηθελαν τετοια ψαρια θα επρεπε να πληρουν καποιες προυποθεσεις, πραγμα που κανει ακομα πιο δυσκολα τα πραγματα.

Το αντιθετο συμβαινει, οι περισσοτεροι εδω κυττανε την εξωτερικη εμφανιση και λιγοι τα υπολοιπα.

Αρχικά ίσως.
Πόσα topics και πόσα ακόμα posts υπάρχουν απο χομπύστες που "στάζουν μέλι" γράφοντας για το πόσο καλοί γονείς είναι τα Kribs ή τα Multies, πόσο εκρηκτικό ταμπεραμέντο έχουν τα demasoni ή πόσο "ανθρώπινο" χαρακτήρα έχουν τα Oscar κλπ.

Θέλω να πω ότι αν το καλοσκεφτούμε ναι μεν ξεκινάμε απο την εξ. εμφάνιση αλλά τελικά αυτό που μας αρέσει είναι η συμπεριφορά γενικότερα.

Οπότε την επόμενη φορά που μας γοητεύσει η εξ. εμφάνιση ενός είδους και θέλουμε σίγουρα να το δούμε να κολυμπά στο ενυδρείο μας.....ας σκεφτούμε ξανά και πιο εκτενέστερα γιατί μπορεί τελικά να καταλήξουμε σε ένα λιγότερο ενυπωσιακό εμφανησιακά είδος.