Επιστροφή στο Forum : Τσιπούρες και λαβράκια!! Σκέψεις για Μεσογειακό.
Αγαπητοί φίλοι
πρίν από λίγες ώρες είχα μια συναντησούλα για καφέ με ένα φίλο υπεύθυνο σε ιχθυογεννητικό σταθμό.
Πέρα λοιπόν από τις δικά μας είπαμε και για τα ενυδρεία........
Έχω λοιπόν να σας πώ πολλά σχετικά με μεσογειακό που όλοι μας ψαχνόμαστε και δεν ξέρουμε τι ακριβώς ισχύει και τι όχι.
Τα αγαπητά μας λαβράκι και οι "αλανιάρες" τσιπούρες που τρώμε από τα ιχθυοτροφεία είναι λίγο έως πάρα πολύ, αναπαραγωγές υπό αιχμαλωσία σε ειδικές συνθήκες .
Αυτό σημαίνει πως και εμείς μπορούμε άνετα να στήσουμε ένα μεσογειακό με αυτά τα δυο είδη ψαριών "και όχι μόνο" και να παίξει πάρα μα πάρα πολύ καλά..
Η θερμοκρασία είναι το μόνο που πρέπει να ανυσηχεί όλους μας!!!!!!!!!!!!!
Τα ιχθυοτροφεία συντηρούνε και μεγαλώνουνε τα ψάρια τους σε θερμοκρασίες σχετικά κρύες 16 - 20 c.
Ας τα πάρουμε όμως με την σειρά.....
Α. Με το που θα πάρουνε τον γόννο από τους γεννήτορες (μάνες) τον κρατάνε σε θερμοκρασίες πολύ χαμηλές ίσως και 12 - 15 c.
β. Μετά σταδιακά αρχίζουνε και ανεβάζουνε την θερμοκρασία έως τους 20c
Γ. Στην συνέχεια όταν πλέον τα ψάρια έχουνε φτάσει στο μέγεθος των 2 - 3 cm τους αλλάζουνε χώρο και τα βάζουνε σε δεξαμενές (τσιμεντένιες) μεγέθους 25.000 έως 50.000 λίτρα και τα νερά πλέον είναι θαλλασινά με μια πολύ μικρή επεξεργασία (UV κα) και παίζουνε πλέον στην θερμοκρασία των 20c (+-1).
Δ. Όταν τα ψάριαφθάσουνε σε μέγεθος 5 cm όλα παραμένουν τα ίδια εκτός από την θερμοκρασία νερού η οποία πλέον παίζει όσο είναι σχρδόν και το θαλλασινό το οποίο αντλείται και στέλνεται στις δεξαμενές σε πραγματικό χρόνο (χωρίς να αποθηκεύεται πουθενα).
Ε. Μετά από ένα διάστημα λίγων ημερών τα ψάρια στέλνονται στα κλουβιά στην θάλλασα πλέον μαθημένα από τις αλλαγές θερμοκρασίας που πιθανόν να έχει η θάλλασα και ξεκινάει η "πάχυνσή" τους.
Το καλό με τα συγκεκριμένα δύο είδη ψαριών είναι πως είναι πολύ ανθεκτικά σε ιδιαίτερα "τρελές" αλλαγές συνθηκών νερού και θερμοκρασίας γιαυτό υπάρχει και τόσο μεγάλο ενδιαφέρον από τους ιχθυοτρόφους για τα συγκεκριμένα είδη.
Με λίγα λόγια μπορούνε να παίξουνε ανετότατα σε ενυδρεία μικρά ή μεγαλα με εντυπωσιακά αποτελέσματα και μεγάλο χρόνο ζωής έστω και αν εμείς δεν τους καλύπτουμε τις βασικές ανάγκες σε κλιματολογικές συνθήκες.
Σαν τρελλός ψαρο-maniac και εγώ του ζήτησα και πήρα μερικά "τσιπουράκια" και τα τοποθέτησε φίλος σε ενυδρείο το οποίο δούλευε μόλις 3-4 μέρες.
Αυτά όχι μόνο δεν πτοηθήκανε από την αλλαγή κλίματος και νερού αλλά φάγανε κιόλας μετα από ταλαιπωρία 4 ωρών μεταφοράς σε δοχείο 15 λίτρων τα 15 ψαράκια μεγέθους 4-5cm
Αυτή τη στιγμή είναι όλα μια χαρά και χαίρουν άκρας υγείας.
Εγώ προσωπικά ετοίμαζα ένα pico-reef και μετά από όλα αυτα που είδα και άκουσα το σταματάω και πάω πλέον για 85 λίτρα μεσογειακό με sump στα 40 περίπου λίτρα.
Σκέφτομαι να έρθω σε επαφή με γνωστό μου ο οποίος έχει δικό του ιχθυογεννητικό σταθμό και να πάρω εκτος από τσιπούρες λαβράκια και μυτάκια (ούγγενες) και τις αγαπημένες μου ΣΥΝΑΓΡΙΔΕΣ
Από 2 κομματάκια από το καθένα είδος πιστέυω πως θα είναι καλά για αρχή και βλέπουμε.
Επίσης παιζουνε και καβούρια μίνι (ελληνικότατα) και σκαλτσίνια(γλιτσίνια) και άλλα έιδη που μπορούμε όλοι μας να βρούμε στις Ελληνικές Θάλλασες.
Περιμένω εναγωνίως συμβουλές ή και προτάσεις από όλους σας
Είναι κρίμα να έχουμε τόσο ωραίες θάλλασες και βυθούς και να μην συντηρούμε μεσογειακά ενυδρεία...... δεν νομίζετε ??????
Αν κρινω απο τις φρεσκες τσιπουρες που βλεπω στα σουπερμαρκετ μεγαλωνουν αρκετά και μάλλον γρήγορα. Μια ομαδα 4-5 τετοιων ψαριων δεν θα ηθελε και καμμια 500 λίτρα ετσι για αρχή..
Οπως λες και συ Tα βάζουνε σε δεξαμενές (τσιμεντένιες) μεγέθους 25.000 έως 50.000 λίτρα
Και φυσικά αν εχεις τη δυνατοτητα να αντλεις συνεχώς θαλασσινό νερό απο εξασφαλισμενη πηγή όπως κάνουν τα ιχθυοτροφεια, τοτε ισως να μπορεις και με λιγοτερα λιτρα.
Δεν λεω οτι δεν γινεται μεσογειακό ενυδρείο, (εξαλλου αρκετοι το εχουν κανει με αρκετη επιτυχία... )απλα ανησυχω λίγο για το ποσο μπορουν να μείνουν τα συγκεκριμενα ψαρια.
Για την ανθεκτικότητά τους, προσφατα στο στρωσιμο πολλών θαλασσινών ενυδρείων σε μεγαλο μαγαζι του χώρου χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρο..
Ψάχνομαι και εγώ τώρα τελευταία για το αν θα κάνω το άδειο μου 400 άρι μεσογειακό ή fishonly με τροπικά ψάρια.
Σε γενικές γραμμές θα χρειαστούμε παρόμοιο εξοπλισμό και για τα δυο είδη ενυδρείου. Πολύ καλή κυκλοφορία, σκίμερ, καλή φίλτρανση κλπ.
Το θέμα με το μεσογειακό δεν είναι να βάλεις απλά ένα δυο ψαράκια, και να τα χεις έτσι απλά. Υπάρχουν άλλωστε ψάρια πολύ πιο όμορφα και μικρότερα από τις τσιπούρες και τα λαβράκια. Το θέμα είναι να αναπαραστήσεις κάποιο συγκεκριμένο μέρος του βυθού.
Το πρόβλημα είναι ότι αν πας στην παράκτια ζώνη, μπορείς να ανέβεις λίγο στην θερμοκρασία αλλά θέλεις έντονο φωτισμό. Αντίθετα αν πας πιο βαθιά θες λιγότερο φωτισμό αλλά χαμηλότερη θερμοκρασία.
Σε μετρήσεις που έκανα το περασμένο καλοκαίρι, σχετικά με τη θερμοκρασία της θάλασσας, κάπου στο Σούνιο, βρήκα ότι κυμαινόταν μέχρι και σε βάθος 5 μέτρων γύρω στους 25 –25 C! Δεν το πίστευα με τίποτα.
Η θερμοκρασία είναι ένας κρίσιμος παράγοντας που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας. Και εντάξει το Χειμώνα δεν έχουμε ιδιαίτερο πρόβλημα, αλλά το καλοκαίρι η χρησιμοποίηση chiller κρίνεται αναγκαία.
Σε όλα αυτά θα πρέπει να σκεφτούμε και για το αν είμαστε πρόθυμοι και ικανοί, να βουτήξουμε στη θάλασσα και να «ψαρέψουμε» τους ενοίκους του ενυδρείου μας.
Γιάννη, να σου πω ότι η θερμοκρασία που έχεις παρατηρήσει (ίσως και λίγο παραπάνω) υπάρχει και μέχρι τα -30μ σίγουρα. Παρακάτω δεν έχω πάει ;)
Τώρα συναγρίδες σε 80 λίτρα δεν νομίζω ότι ενδείκνυται. Ξέρεις μέχρι πόσο βάρος γίνονται. Εδώ για τους δίσκους λέμε ο καθένας σε 50 λίτρα νερό, φαντάσου ένα ψάρι που στην φύση γίνεται μέχρι 12-15 κιλά. Εγώ αν έστηνα μεσογειακό ενυδρείο θα έβαζα είδη όπως πέρκες, γύλους, καλόγριες, χάνους, μελανούρια. Για επινέφελους πχ θες πολύ πιο μεγάλο ενυδρείο εκτός... αν κάποια στιγμή θα κάνεις το τραπέζι σε φίλους σου.
Θεόφιλος
Α ρε Θεόφιλε βουτηχτή….. σκίζεις με τόσα μέτρα…… εγώ δυστυχώς (στα νιάτα μου) μέχρι 26 έφτασα….
Πάντως με αυτό που μου λες, μου αναπτερώνεις το ηθικό…..
Γιατί εάν έχει τόση θερμοκρασία το καλοκαίρι και σε τόσο βάθος (25 – 26) τότε (λέω τώρα), ίσως μπορούμε να την πάω και μέχρι τους 28 και να γλιτώσω το chiller!!!
Άρα θα μπορώ να μαζέψω πράμα από 10 μέτρα βάθος, που δεν χρειάζονται τόσο φως και να διατηρηθούν στην παραπάνω θερμοκρασία. Τι λές?
Τώρα για τα ψάρια, υπάρχουν απίστευτα όμορφα ψάρια, που δεν τα ξέρουν όλοι (ιδίως αυτοί που δεν πέφτουν στη θάλασσα με μάσκες). Και μιλάω για τους γύλους, ιδίως τον αρσενικό (Thalassoma pavo), που βάζει κάτω σε ομορφιά πολλά τροπικά ψάρια. Βέβαια για να πούμε και την αλήθεια έχει έρθει από εκεί……
Και φαντάζεσαι τι θα έχω αντί για γατόψαρα ε???? Μπαρμπουνάκια…..Πρώτα ε???
Λοιπόν σε υπολογίζω μέσα, αν το πάρω απόφαση έτσι? Έχεις να ρίξεις βουτιές…..
Για μένα ένα μεσογειακό είναι ένα Όνειρο.
Έχω περάσει αμέτρητες ώρες παρατηρώντας το βυθό, και είναι κάτι που δεν το βαριέμαι ποτέ.
Όταν ήμουν μικρός (είχα την τύχη να κάνω περίπου 3 μήνες διακοπές στην θάλασσα) γέμιζα βαρέλια με θαλασσινό όπου έριχνα διάφορα ψάρια που αιχμαλώτιζα. Κάποτε είχα συντηρήσει ένα γόνο (?) για λίγες μέρες σε παλιό ψυγείο από φενιζολ με καθημερινές αλλαγές νερού. Τελικά τα λυπήθηκα και τα άφησα…..
Υπάρχουν αμέτρητα είδη που μπορείς να βρεις και αρκετά μικρά ψάρια
Για σκεφτείτε και μερικά σαργουδάκια και σπαράκια να επιδεικνύουν το ασημένιο τους χρώμα. …..και ένα κοπάδι σάλπες να τρέφεται από τα αλγη…άσε οι ιππόκαμποι ….
Το δύσκολο στην υπόθεση είναι να αιχμαλωτίσεις τα ψάρια και να τα μεταφέρεις στο ενυδρείο σε λίγο χρόνο με το λιγότερο στρες και χωρίς τραυματισμούς..
Παιδιά έχετε δίκιο για την ομορφιά του Μεσογειακού ενυδρείου...κι εγώ από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου κάθε καλοκαίρι βούταγα στα νερά της Μεσογείου (κοντά στη Ρόδο) και θαύμαζα την ζωή που έβλεπα στον βυθό...
Αυτό παλιά γιατί τώρα έχουν χειροτερέψει τα πράγματα...
Πάντως ένα ωραίο βιβλίο που έχω πάρει είναι το "Sea Fishes and Invertebrates of the Mediterranean" του Lawson Wood με ISBN:1843301040.
Με άφησε με τις καλύτερες εντυπώσεις και σίγουρα είναι ένα καλό βοήθημα για την αναγνώριση των ειδών που βλέπουμε στο βυθό.
Λοιπόν σε υπολογίζω μέσα, αν το πάρω απόφαση έτσι? Έχεις να ρίξεις βουτιές…..
Μέσα, μέσα... Θα είναι και καλή προπόνηση. Ζωντανά τα θές εεεε??? :D
Θ.
Ζωντανά τα θές εεεε??? :D
Χα,χα,χα αν είναι από τα "άλλα" τότε να έρθω και εγώ.
Έγραψες πάλι Θεόφιλε ;)
Ζωντανότατα…… και να ΄ρθεις χορτάτος, μη θελήσεις να κάνουμε κακαβιά μετά ε???
Γιάννη δεν τρώω ψάρια... Πότε το στήνεις το μεσογειακό? Εγώ πάλι Σάββατο στο νερό θα είμαι. Πες μου τι ψάρια θες. Από την άλλη, το νερό έχει αρχίσει και κρυώνει πολύ...
Γιώργο (halva :D ) είδα ότι είχες κατέβει στην Αθήνα. Όταν ξανακατέβεις στείλε μου μήνυμα για να τα πούμε...
Και για μην είναι άσχετο το ποστ, νομίζω ωραία σε ενυδρείο θα ήταν και τα μικρότερα είδη των σπαριδών (σπάροι, κακαρέλοι, κλπ).
Την ποσειδωνία πόσο εύκολο είναι την διατηρήσει κανείς σε ενυδρείο???
Θ.
Την ποσειδωνία πόσο εύκολο είναι την διατηρήσει κανείς σε ενυδρείο???
Θα δείξει.... θα βάλω ωποσδήποτε. Θα είναι τέλεια στο βάθος του ενυδρείου..
Το ενυδρείο αυτή τη στιγμή το τεστάρω....(υπερχειλήσεις, φωτα κλπ.) και η πρώτη εξόρμηση θα είναι να βρώ καλό βράχο, να βάλω πάνω από τον ψόφιο που έχω από το aquaristic. Μάλλον το επόμενο Σ/Κ.
Τώρα για άμμο το σκέφτομαι σοβαρά αν βάλω από τη θάλασσα ή να πάρω ζωντανό αραγωνίτη. Φοβάμαι οτι η "δικιά" μας άμμος θα πετρώσει, ενώ ο αραγωνίτης όχι. Επίσης ο αραγωνίτης έχει και πιο ωραίο χρώμα (άσπρο), που ταιριάζει με τα γούστα μου και θα "μπουστάρει" το νερό. Σκέφτομαι το κόστος όμως.....
Παράλληλα θα βάλω αρκετά σαλιγκάρια και ερημίτες, να βόσκουν την άλγη και να φτιάχνουν τη βιολογία. Για πρώτο ψάρι σκέφτομαι μια σαλιάρα, ενώ τα υπόλοιπα θα αργήσουν να έρθουν.
Τώρα σχετικά με το φωτισμό έχω ήδη λάμπες φθορίου μαρίν και ακτινικές, αλλά δεν ξέρω αν είναι αρκετές ή αν είναι προτιμότερο να πάω σε Τ5.
Αυτά για τώρα....:D
Για ποσειδωνιες και κατα ποσο μπορείτε να τις βαλετε στο ενυδρειο δειτε αυτο....
http://home.comcast.net/~slardizabal/marine.html (http://home.comcast.net/%7Eslardizabal/marine.html)
απο έκει και περα εγω θα παω στον αραγωνιτη και καλο sump!
Επισης θα κοιταξω να δημιουργήσω πολλές κρυψώνες καθότι τα περισσότερα ψάρια βλέπουν τους ερημίτες και τις γαρίδες ώς φαγητο.
Εννοείται ότι το ενυδρείο θα έχει ποσιδωνείες!
Ακόμα ένας υποψήφιος...:D
Έχω την εντύπωση οτι το Μεσογειακό θα γίνει η νέα μόδα........
Ακόμα ένας υποψήφιος...:D
Έχω την εντύπωση οτι το Μεσογειακό θα γίνει η νέα μόδα........
Οχι και υποψήφιος... εδω και δυο μηνες παιζει....
και στο 140αρι παιζουν τα τσιπουρακια
Ε κάνε μας τότε μια αναλυτική παρουσίαση.... Αφού μας βλέπεις οτι ταλαιπωρούμαστε με σκέψεις και ιδέες, για κάτι (σχεδόν) άγνωστο μέχρι τώρα.....
Πάντως καλύτερα να έβαζες μπακαλιαράκια. Σε μια δύσκολη στιγμή είναι πιο νόστιμα. :D :D :D
Άσχετο αλλά... χθεσινή ημερομηνία θαλάσσης 13.6 C - για να έχουμε μία αίσθηση της προσαρμοστικότητας των μεσογειακών ψαριών.
Ωραίος ο Θεόφιλος…….:smt041
Και είχα πάει στο χωριό μου και ξέχασα να πάρω τα κόλπα (θερμόμετρο, πεχάμετρο, κλπ) για να κάνω καμιά μέτρηση.
Αλήθεια Θεόφιλε σε τι βάθος μέτρησες?
Μέχρι -20μ. Δυστυχώς ήτανε και μία τράτα εκεί και οι "φίλοι" μας ήταν εξαφανισμένοι. Τουλάχιστον βραχήκαμε.
Θα είχε ενδιαφέρον σε ένα μεσογειακό ενυδρείο να ακολουθείς τις θερμοκρασιακές διακυμάνσεις της θάλασσας σε πραγματικό χρόνο (περίπου...)
Θ.
Ναι όντως αλλά δυστυχώς σχεδόν αδύνατο. Εκτός και αν τα «χώσεις» γερά….
Όντως έχεις δίκιο σχετικά με την προσαρμοστικότητα των μεσογειακών ψαριών. Εκτός από την θερμοκρασία, παίζει και η αλατότητα. Πού?
Στις βλυχάδες! Για όσους δεν ξέρουν είναι πηγές που «εκβάλουν» μέσα στην θάλασσα. Εκεί το νερό γίνεται υφάλμυρο. Έχω δει από μεγάλους ροφούς να ζουν εκεί γύρω ως και αθερίνα…..
Γενικά νομίζω ότι είναι καλό να αναφέρουμε εδώ διάφορες πληροφορίες, σχετικά με το Μεσογειακό πληθυσμό, από εμπειρίες μας, έτσι ώστε να καταλάβουμε τις συνθήκες που πρέπει να έχουμε για να διατηρήσουμε ένα Μεσογειακό ενυδρείο…..
Τελικά, επειδή με ενδιαφέρει, έχουμε καμιά εξέλιξη στο θέμα του μεσογειακού?
Έκανε κανείς κάτι για να μας δώσει πληροφορίες;
Εγώ μέχρι στιγμής τπτ.
Αλλά το καλοκαιράκι έρχεται οι βουτιές θα ξεκινήσουν (ακούς Θεόφιλε? Εσύ βέβαια δεν σταματάς…) οπότε οτιδήποτε αξιοσημείωτο πέσει στην αντίληψή μου, το οποίο θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε περισσότερα πράγματα γύρω από το Μεσογειακό σύστημα, θα κατατεθεί εδώ.
Το θεμα ειναι οταν θα ξεκινησει η αποπειρα του μεσογειακου, αν θα εχουμε τιποτα πληροφοριες για τα επιμερους. Μιλαω για πρακτικα πραγματα που θα βοηθησουν για να αποφυγουμε προβληματα...
Αντε να δουμε γιατι πολλοι εχουν ξεκινησει για μεσογειακο, αλλα μαλλον στο τελος κανενας δεν εμεινε εκει.
Πατε ολοι στα κοραλια, reef, και αλλα τετοια αδιαφορα... :D
Πατε ολοι στα κοραλια, reef, και αλλα τετοια αδιαφορα... :D
Είναι θέμα γούστου και δυστυχώς επιλογής. Και εννοώ ότι αν μπορούσα να έχω και δεύτερο ενυδρείο, αυτό θα ήταν σίγουρα Μεσογειακό. Βέβαια παίζει για ένα 200 λιτρο, αλλά περιμένουμε να «καταλαγιάσουν τα πνεύματα» (γυναικεία)….:smt075 Ο νοών (και παθών) νοήτω!
Πάντως πέραν της πλάκας ήδη γνωρίζουμε αρκετά πράγματα έτσι ώστε ένα τέτοιο ενυδρείο να πάει καλά.
Αντε γιατι σκεφτομαι να το ξεκινησω και θα χρειαστω σε καθε περιπτωση βοηθεια και πληροφοριες απο πρωτο χερι.
Δυστυχως πολλες φορες, πληροφοριες απο τριτους δειχνουν πιο αισιοδοξες και δεν ειναι παντα λογικο να τις ακολουθουμε κατα γραμμα στο μεσογειακο.
Οσο για τις γυναικες Γιαννη, καθε πραγμα θελει τον τροπο του... ;)
Καλησπέρα παιδια κι από μενα.
Ήθελα να ρωτήσω(μάλλον κάπως αργά) για το τι εχετε καταφέρει μέχρι τώρα.
Θέλω να σας πληροφορίσω πως λόγο του επαγγέλματος μου (Ιχθυολόγος)μπόρώ να σας βοηθήσω ως ένα σημείο για το στήσιμο ενός μεσογιακού ενυδρείου μιας και όλη την ημέρα πάνω σε κλουβιά πάχυνσης την περνάω.
Ακόμα Θέλω να διευκρινίσω πως το νερό στις θάλασσές μας κατα την διάρκεια του έτους σε βάθος από 5 εως 30 μέτρα κυμένεται από 27oC (πολυ σπάνια) τον Αύγουστο έως τους 13oC τον Μάρτιο.
Το ρΗ κυμένεται γύρω στο 7.5 και η αλατότητα από 31ppm εως 37ppm(πολυ σπάνια και κυρίως κοντά στην ακτή).
Οσο για την διατήρηση της ποσειδωνίας ειναι πάρα μα πάρα πολύ δύσκολο (ιδιαιτερα με την παρουσια γαρίδων και αχινών και αλλών ασπονδύλων)
Συγκεκριμένα από δική μου πείρα σαν φοιτητής , ο βράχος που ειχα σε ένα 60λιτρο ενυδρείο παρουσία 2 γαρίδων απογυμνόθηκε σε λιγότερο από 3 μέρες.
Ξέρω πως ότι εχω αναφέρει σε αυτό το ποστ είναι ίσως γνωστα αλλά επειδή με ενδιαφέρει το θέμα παρα μα πάρα πολύ παρακαλώ τους υποστηριχτές του αθλήματος να επανέλθουν.
Ευχαριστώ Σπύρος
Γειά σου Σπύρο!
Χαίρομαι για το ενδιαφέρον σου σχετικά με το Μεσογειακό ενυδρείο.
Βρίσκομαι και εγώ τώρα στην φάση του στησίματος ενός τέτοιου ενυδρείου 250 λίτρων.
Μάλιστα το Σ/κ σκέφτομαι να επιχειρήσω μια πρώτη βουτιά για εξεύρεση καλού βράχου και άμμου.
Αυτό που λες για την θερμοκρασία 27C μέχρι και τα 30 μέτρα μου κάνει εντύπωση. Όταν κάνω καταδύσεις (ελεύθερη) χωρίς στολή, με το που «περνάω» περίπου τα 8-12 μέτρα η θερμοκρασία πέφτει απότομα. Το νοιώθω σε όλο μου το σώμα.
Στο ενυδρείο τώρα η θερμοκρασία το καλοκαίρι θα κυμαίνεται εκεί γύρω στους 27 με 28 C, ενώ το χειμώνα υπολογίζω ότι χωρίς θερμοστάτες και με όλα τα μηχανήματα να δουλεύουν να κυμαίνεται γύρω στους 17-20 C.
Τώρα για τον βράχο που αναφέρεις ίσως θα πρέπει να εξαφανίστηκαν οι άλγες από πάνω του λόγω ακατάλληλου φωτισμού. Είχα κάνει και εγώ ένα τέτοιο πείραμα παλαιότερα και όντως δεν έμεινε τπτ. Βέβαια είχα και κάτι καβουράκια που τα έτρωγαν.
Οποιαδήποτε συμβουλή σου καλοδεχούμενη!
Όταν κάνω καταδύσεις (ελεύθερη) χωρίς στολή, με το που «περνάω» περίπου τα 8-12 μέτρα η θερμοκρασία πέφτει απότομα.
οι τιμες που ειπα για την θερμοκρασια προέρχοναι απο δεδομένα που κρατα η μονάδα μου εδω και 3 χρόνια που βρίσκεται στο Σοφικό Κορινθίας (Σαρωνικός Κολπος) και ειναι οι τιμές που δίνουν καθημερινά οι δύτες από τις βουτιές που κάνουν για ελεγχο της μονάδας υποβρυχίος σε αυτά τα μέτρα (15-25 μετρα).Και τονίζω πως πρόκειται για ακρές περιπτώσεις.
Από επιστημονικής πλευράς η απότομη μεταβολή της θερμοκρασίας συμβένει από την επιφανεια μεχρι τα 30 μέτρα συνεχως μέχρι να φτάσει μια συγκεκριμένη θερμοκρασία που για το καλοκαιρι δεν ξεπερνά τους 25οC.Αυτή η μεταβολή παρατηρέιται μόνο το καλοκαιρι.Το χειμώνα αυτή η μεταβολή ειναι της τάξεως των 3 με 4 βαθμών για αυτά τα μέτρα.Κοινός οι υδρόβιοι οργανισμοί της Ελλάδας ζουν σε ένα περιβάλλον σχετικά ψυχρό (16-22οC).
Οπότε πολύ πιθανον να χρειάζεσαι ενα σύστημα ψύξης για το καλοκαίρι. Το αναφέρω αυτό γιατι μου φένεται πως διάβασα σε ένα άλλο ποστ πως δεν θες να χρησιμοποιήσεις τσιλερ στο ενυδρείο σου.
Οσο για την πέτρα που ανέφερα.Στο ενυδρείο υπήρχε και ένας αχινος.Κοινως :smt106 την αλγη.Οσο για τα φυτα που ήταν προσκολυμένα πιστεύω πως εφτεγαι η ποιότητα του νερού(θρεπτικά συστατικά) και ο φωτισμός.
Με σιγουριά ξερω πως δεν αντέχουν με τίποτα οι αστερίες.Είναι πολύ ευαίσθητα ζώα (γιατί προκειται για ζώα).
Ασχετο:μένω και εγώ Καλαμάκι και επειδή βλέπω πως απο όλους εσύ accnt ενδιαφερεσαι περισσότερο θα ήθελα να συναντηθουμε κάποια στιγμή να τα πουμε πιο καλά για να ρωτίσω και γώ κάποια τεχνικά πράγματα πάνω στο ενυδρείο μιας και όπως λέει το προφιλ μου ΑΠΕΙΡΟΣ αλλά γνώστης (λέμε τωρα).
Ελπίζω να μην σας ζαλισα
Και ξέχασα να αναφέρω.Τα καβουρια είναι σαρκοφάγα ενώ οι γαρίδες πανφαγα...
Τι να μας ζαλίσεις, εδώ ψάχνουμε με το ντουφέκι έναν άνθρωπο α ανταλλάξουμε γνώμες και απόψεις. Εδώ είμαστε 3-4 άτομα που το ψάχνουμε, απλά εγώ τώρα το ξεκινάω.
Το θέμα της θερμοκρασίας είναι μεγάλο. Δεν θέλω να χρησιμοποιήσω chiller το καλοκαίρι (λειτουργεί ήδη ένα στο reef), αλλά θα προσανατολιστώ στην λύση με τα ανεμιστηράκια και με την αυτόματη αναπλήρωση R.O. νερού λόγω της μεγάλης εξάτμισης. Βέβαια είναι μάλλον αδύνατο να αναπαραστήσουμε στο ενυδρείο, ακριβώς τις συνθήκες που ζουν τα Μεσογειακά ψάρια, τα οποία έχω την εντύπωση ότι είναι πολύ ανθεκτικά. Αυτό το λέω γιατί παρατηρώ ότι οι θάλασσές μας δεν έχουν όλες σταθερές παραμέτρους, είτε στην θερμοκρασία είτε στην αλατότητα. Εφόσον τα ψάρια δεν μένουν σταθερά σε ένα μέρος, τότε πρέπει να είναι ανθεκτικά.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα τους αλλάξουμε τα φώτα…. Απλά ίσως δεν χρειάζονται να τηρήσουμε το απόλυτο της θάλασσας.
Επίσης έχω δει καβουράκια που είναι αλγοφάγα.
Και βέβαια να συναντηθούμε και στο σπίτι, αλλά και στον Σύλλογο να δεις και τα υπόλοιπα παιδιά και να γνωριστούμε. Θα το κανονίσουμε.
Εσύ σκέφτεσαι να κάνεις ή έχεις ενυδρείο?
Πολύ ωραία η συζήτηση αυτή, που αναθερμάνατε με τα τελευταία ποστ.
Σε όσα αναφέρθηκαν έχω να εκφράσω αρκετά ερωτήματα και ίσως κάποιες διαφωνίες. Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά.
Ξεκινάω, σχολιάζοντας κάποια σημεία, της αρχικής τοποθέτησης του θέματος, από το Φίλο Σταύρο.
Σίγουρα το Μεσογειακό ενυδρείο, βρίσκεται σε μία διαρκή εξέλιξη και πολλά είναι αυτά, που δεν γνωρίζουμε, για την επιτυχή διατήρηση, ενός τέτοιου συστήματος. Ο σκοπός μας είναι να προσομοιάσουμε κάποιο τμήμα Μεσογειακού βυθού, σε ένα κλειστό σύστημα. Σαν κλειστό σύστημα δεν θα μπορούσε ποτέ να αναπαραστήσει 100% τη ζωή του βυθού, ανεχόμενο αρκετές υποχωρήσεις, όπως άλλωστε συμβαίνει σε όλα αυτά τα συστήματα.
Αυτό σημαίνει, ότι δεν είναι απαραίτητο να βρισκόμαστε με ένα θερμόμετρο στο χέρι, αφού οι πληροφορίες των όσων ασχολούνται με το Μεσογειακό ενυδρείο (κυρίως Ιταλοί), έχουν καταδείξει, ότι οι οργανισμοί αυτοί, επιβιώνουν πολύ καλά σε σταθερές θερμοκρασίες, οι οποίες μπορεί και να ξεπεράσουν τους 26 βαθμούς, για τα ασπόνδυλα και να αγγίζουν τους 28+ για τα ψάρια.
Στην αναφορά, της ανάπτυξης του γόνου δεν αναφέρεται το είδος διατροφής, που δέχονται τα ψαράκια αυτά, όπως και την ημερήσια ποσότητα.
Θα μπορούσε κάποιο αντίστοιχος διατροφικός τρόπος να είναι ανεκτός σε ένα κλειστό σύστημα???
Δεν έχει επίσης αναφερθεί, ο ρυθμός ανανέωσης του νερού στα ενυδρεία ανάπτυξης. Αν το νερό αντικαθίσταται σε ποσοστό 90% ημερησίως, για να μην πω μετά από κάθε τάισμα, τότε δεν μπορούμε να μιλάμε για κλειστά συστήματα.
Ο ιχθυολόγος της παρέας μπορεί να τοποθετηθεί.
Όσον αφορά τις απαντήσεις του Φίλου Spycan2, θέλω να παρατηρήσω, ότι ο βράχος απογυμνώθηκε, πιθανά, από την μικροάλγη και την μακροάλγη (αν υπήρχε), όπως προαναφέρθηκε, τόσο από τους αλγοβόρους ή παμφάγους (omnivorous) οργανισμούς ή τις συνθήκες κακού φωτισμού. Σε καμία όμως περίπτωση δεν απαλλάχθηκε από τον μικρόκοσμο και γενικά την μικροπανίδα του, όσο και από την αναερόβια μικροπανίδα του πυρήνα του, εκτός βέβαια αν οι συνθήκες διατήρησής του ήταν ασυμβίβαστες με τη ζωή.
Σε ένα κλειστό φυσικό σύστημα, οι οργανισμοί, που επιλέγονται, εξυπηρετούν κάποιο σκοπό και πάντα φροντίζουμε για την σωστή ισορροπία. Έτσι η παρουσία γαρίδων, ερημιτών, αχινών κλπ είναι ευπρόσδεκτη αρκεί να υπάρχει επάρκεια τροφής, που να καλύπτει τις διατροφικές τους ανάγκες.
Με την ευκαιρία να αναφέρω, ότι στο κλειστό φυσικό σύστημα τροπικού υφάλου, που διατηρώ, ζουν περισσότερο από πέντε χρόνια Μεσογειακοί οργανισμοί, όπως αχινοί, ερημίτες, αστερίες (Σέρπανς-οφίουροι), ολοθούρια, σκουλήκια ασβεστιακού σωλήνα και ανεμώνες, όπως και ψάρια. Γαρίδες έχω διατηρήσει αρκετούς μήνες, αλλά είμαι σίγουρος ότι η εξαφάνισή τους οφείλεται στους φυσικούς εχθρούς τους, που υπάρχουν στο ενυδρείο μου.
Από τις γενικές γνώσεις, που διαθέτω, γνωρίζω, ότι τα καβούρια δεν είναι όλα σαρκοφάγα, αλλά υπάρχουν και αλγοβόρα και παμφάγα. Για παράδειγμα ο βασιλικός κάβουρας, με τις τεράστιες δυνατές δαγκάνες του, σπάει όστρακα και τρέφεται με τη σάρκα των θυμάτων του. Από την άλλη, όμως, η άκακη καβουρομάνα, με τις ατροφικές της δαγκάνες, κλαδεύει την συνεχώς την μικροάλγη και τρέφεται αποκλειστικά με αυτή και τους μικροοργανισμούς, που ζουν ανάμεσά της.
Οι περισσότεροι ερημίτες, είναι παμφάγοι, αλλά κυρίως αλγοφάγοι, τρεφόμενοι με μικροάλγη και οργανικά υπολείμματα.
Δεν συνεχίζω για να μην γίνω κουραστικός. Με την πρώτη ευκαιρία θα καταθέσω φωτογραφικό υλικό, τόσο προσωπικών εμπειριών , όσο και άλλων Φίλων.
Άρα λοιπόν Νίκο, δεν μπορούμε να είμαστε 100% σίγουροι ότι θα επιτύχουμε να αναπαραστήσουμε ένα μικρό τμήμα της Μεσογειακής μας θάλασσας. Αυτό βέβαια ούτε στα ενυδρεία τροπικού υφάλου συμβαίνει με 100% επιτυχία. Για να το πετύχουμε αυτό θα χρειαστούμε σοβαρότατο εξοπλισμό (δηλαδή chiller ακόμα και τον Χειμώνα για να έχουμε 14 C) και πάρα πολύ προσωπική φροντίδα, ίσως και πέρα από του τροπικού υφάλου.
Αυτό έχω καταλάβει μέχρι στιγμής και γι΄ αυτό η προσπάθειά μου θα έχει ως στόχο την καλή διαβίωση των κατοίκων της, αλλά όσο γίνεται σε ανεκτά επίπεδα.
Αυτό ισχύει σίγουρο. Κανένα κλειστό σύστημα δεν μπορεί να εξομοιωθεί, πλήρως, με κάποιον φυσικό βιότοπο.
Ο σκοπός του κάθε χομπίστα είναι να προσομοιώσει, τον βιότοπο, από τον οποίο προέρχονται οι οργανισμοί, όσο το δυνατόν καλύτερα, ώστε να εξασφαλίσει τις καλύτερες συνθήκες διαβίωσης στα ζωντανά και να ικανοποιήσει τις προσωπικές του ανάγκες.
Αυτό ισχύει σε όλες τις κατηγορίες του χόμπι μας, αλλά πολύ περισσότερο για τους οργανισμούς, που προέρχονται απ' ευθείας από τη φύση.
Για να γίνω πιο σαφής, αναφέρομαι στα κλειστά φυσικά συστήματα τροπικού υφάλου, τα οποία βρίσκονται πολύ κοντά στα αντίστοιχα της Μεσογειακής Αποχής.
Αυτά τα συστήματα λοιπόν, τείνουν στην τελειότητα, αφού ολοκληρώνουν τον κύκλο του αζώτου. Σε καμία, όμως, περίπτωση δεν μπορούμε να τα θεωρήσουμε σαν τέλεια.
Και εξηγούμαι αναφέροντας μερικά παραδείγματα.
-Προσομοιάζουμε αρκετά τα ισχυρά ρεύματα των υφάλων, αλλά δεν έχουμε τη δυνατότητα να εξασφαλίσουμε και τη μεταφορά των τεράστιων πλαγκτονικών ποσοτήτων, που εξασφαλίζεται στη φύση από τα ρεύματα αυτά. Όσο πλαγκτόν και να ρίξουμε στο ενυδρείο μας, απ' ότι καταλαβαίνεις δεν μπορεί να συγκριθεί με τους τόνους πλαγκτόν, που μεταφέρονται, ανά ώρα, στο ύφαλο, από τα πλέον απόμακρα μέρη των ωκεανών.
Έτσι αναγκάζουμε τα ασπόνδυλά μας να επιβιώνουν μόνο σαν αυτοτροφικά, δηλαδή μόνο με τις φωτοσυνθετικές τους ικανότητες.
-Δεν έχουμε τη δυνατότητα να προσομοιάσουμε τις καιρικές μεταβολές, τόσο κατά τη διάρκεια της ημέρας, όσο και κατά την εναλλαγή των εποχών.
Έτσι στα συστήματά μας, δεν υπάρχουν οι περίοδοι συννεφιάς, οι αλλαγές της γωνίας πρόσπτωσης των ηλιακών ακτίνων ή οι τροπικές καταιγίδες και άλλα παρόμοια, τα οποία διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη φύση, όσον αφορά την ανάπτυξη και την ανανέωση των οργανισμών.
-Πολλά είδη ψαριών τα καταδικάζουμε να ζουν σαν μονάδες στα συστήματά μας, λόγω έλλειψης χώρου ή λόγω των κυριαρχικών τους συνηθειών, έναντι άλλων ειδών.
Κλασσικό παράδειγμα το tang Λευκόστερνος, ο οποίος στη φύση ζει σε κοπάδια μεγάλων αριθμών, καλύπτει κάθε μέρα τετραγωνικά χιλιόμετρα, του υφάλου, προκειμένου να εξασφαλίσει την τροφή του κλπ
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πάρα πολλά παραδείγματα σαν τα πιο πάνω.
Αυτές οι υποχωρήσεις, όμως, δεν μας εμποδίζουν να θαυμάσουμε ένα τροπικό ή Μεσογειακό σύστημα, σε ένα ενυδρείο στο σπίτι μας,
Προσωπικά, δεν θεωρώ το chiller ότι αποτελεί το μυστικό της επιτυχίας, ενός Μεσογειακού κλειστού συστήματος, αφού τόσο από την προσωπική μου εμπειρία, όσο και από τις εμπειρίες άλλων χομπιστών, οι Μεσογειακοί οργανισμοί διαβιώνουν άνετα σε σταθερές θερμοκρασιακές συνθήκες, αντίστοιχες των τροπικών.
Σίγουρα η παρουσία μιας ψυκτικής συσκευής, θα εξυπηρετήσει πολύ, αλλά οι 14 βαθμοί που αναφέρεις, θεωρώ ότι είναι μια ανέφικτη υπερβολή, που το μόνο που μπορεί να προκαλέσει, είναι την απομάκρυνση των χομπιστών από την συγκεκριμένη κατηγορία.
Αυτή τη στιγμή τρέχουν κλειστά Μεσογειακά συστήματα, με τεράστια επιτυχία, τόσο στη διατήρηση ψαριών, όσο και ασπόνδυλων, στα οποία η θερμοκρασία δεν πέφτει ποτέ το χειμώνα κάτω από τους 26 βαθμούς, ενώ το καλοκαίρι ξεπερνούν και τους 28.
Τέλος θεωρώ ότι η αρκετή προσωπική φροντίδα του χομπίστα και η επαγρύπνηση, ισχύει και εδώ, όπως και σε όλα τα βιοτοπικά συστήματα και κατά τη γνώμη μου αυτό είναι μέρος από το μεγαλείο του χόμπι μας.
Φιλικά
Νίκος
Καλησπέρα και από μένα
Θα ήθελα να τονίσω οτι και εγώ συμφωνώ με παρα πολλά από τα παραπάνω
Ως προς τον φίλο accnt (αν θες πες μου το μικρό σου ονομα) ηθέλα να απαντήσω πως μέχρι στιγμής έχω καταφέρει να στήσω ένα 120λιτρο ενυδρείο γλυκού νερού με 15 νεον τετρα και εχτες (με την ευγενική χορηγια της Μαριελ) απέκτησα ενα μικρο Ancistrus.
Ακόμα, για τον φίλο Νίκο (μπορεις να με λες Σπύρο) θέλω να απαντήσω πως η χρήση κλειστών συστημάτων στο χώρο της ιχθυοκαλλιέργειας και κυρίως στους ιχθυογεννητικούς σταθμούς στην Ευρώπη ειναι παρα πολυ μικρή.Ιδιέτερα για τη φάση της προπάχυνσης όπου τα ψάρια εκτρέφονται στις προαναφερθήσες δεξαμενές (σε προηγούμενες ΄φασεις εκτροφής, όπως εκόλαψη και αρχικά στάδια λαρβών-νεογένητων ψαριών-ολοι οι ιχθυογεννητικοι σταθμοί χρησιμοποιούν ημίκλειστα συστήματα για τον έλεγχο των φυσικοχημικών παραμέτρων του νερού όπου η ανανέωση νερού μπορει να φτάνει και το 30% ημερησίως –αν θυμάμαι σωστά).Παρ’ολά αυτά ότι ισχύει για τους σταθμούς συνεχούς ροής, ισχύει και για τα τελείως κλειστα κυκλώματα.Ο λόγος μη χρήσης κλειστών κυκλωμάτων από τη βιομηχανία είναι κυρίως οικονομικός παρα βιολογικός, αφού τα φύλτρα είναι πανομοιότυπα με αυτά των ενυδρείων απλώς σε πολυ μεγαλύτερη κλίμακα αφού πρέπει να διαχειρίζονται εκατοντάδες τόνους νερού.
Τα ψάρια σε μια δεξαμενή σαν τις προαναφερθήσες μπορεί να είναι μέχρι και 300.000 άτομα (μέση τιμή 150.000 με 200.000 άτομα ανα δεξαμενή) μεγέθους 1-2gr (2-4cm περίπου) και τρέφονται με pellets παρόμοια με αυτά για ενυδρειακή χρήση.Η μόνη διαφορά είναι οτι αυτές οι τροφές αποτελούνται κυρίως από πρωτεϊνες, κοινώς μεγαλύτερες ποσότητες αμμωνίας και των παραγώγων τους.Όσον αναφορά τις ημερήσιες χορηγούμενες ποσότητες τροφής δεν θυμάμαι ακριβώς να σας πω, όμως έιναι πιστέψτε με παρα πολύ μεγάλες, αφού αποσκοπούν στην γρήγορη ανάπτυξη των ψαρίων και κατα συνέπεια το κέρδος.
Πέρα από τα τεχνικά στοιχεία για τους ιχθυογεννητικούς (όπου υπάρχει απορία ζητήστε διευκρινησεις) θέλω να ρωτήσω τον Νίκο τι εννοεί με τον όρο αναερόβια μικροπανίδα του πυρίνα του βράχου.Οσον αναφορά τους μικροοργανισμούς του βράχου, συμφωνώ απόλυτα για την συνέχηση της παρουσίας τους και τις ευεργετικές τους επιδράσεις ως ένα σημείο στη βιολογία του ενυδρείου.
Τέλος θέλω να άναφερθώ πάλι στο θέμα της θερμοκρασίας που το θεωρώ αρκετά σημαντικό.Όπως προαναφέρατε και οι δυο, είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο να καταφέρει κάποιος να πετύχει ένα οικοσύστημα 100% ομοιο με το πραγματικό. Νικος:Ο σκοπός του κάθε χομπίστα είναι να προσομοιώσει, τον βιότοπο, από τον οποίο προέρχονται οι οργανισμοί, όσο το δυνατόν καλύτερα, ώστε να εξασφαλίσει τις καλύτερες συνθήκες διαβίωσης στα ζωντανά και να ικανοποιήσει τις προσωπικές του ανάγκες. Όπως προανέφερε ο Νίκος, Ιταλοί έχουν αναφέρει ότι μεσσογιακοί θαλασσιοι οργανισμοί έχουν επιβιώσει μέχρι και σε 28οC.Αν σας περιγράψω το ενυδρείο ενος γνωστού μου είμαι σίγουρος ότι θα τον πέρνατε με τις πέτρες.Το ενυδρείο λειτουργεί εδώ και 4 χρόνια.Πρόκειται για ένα 60λιτρο που περιέχει από την αρχή 2 Oscar(15 και 10 cm) και 1 Pagasius (15 cm).Τα ψάρια φαίνεται οτι ζουν μια χαρά μεταξύ τους και υπο αυτές τις συνθήκες.Μάλιστα τα Oscar είναι και ζευγάρι.Ακόμα σε ένα ποστ που διάβασα στην ενότητα των αρχαρίων, κάποιος έλεγε πως τα ψάρια του φαίνονται μια χαρά παρ’όλο που κάποιες παράμετροι του νερού ηταν μη αποδεκτές.Με αυτά τα παραδείγματα θέλω να πώ πως το ότι «επιβιώνουν»τα ψάρια (το λέει και η ιδια η λέξη) στους 28οC δεν σημαίνει ότι έχουμε και τις καλύτερες συνθήκες διαβίωσης.Κοινώς η σταθερή θερμοκρασία ενός μεσογειακού ενυδρείου πρέπει να κυμένεται από τους 16(χειμώνα) εώς τους 25(καλοκαίρι) χωρίς απαραίτητα να είμαστε όλη την ώρα με ένα θερμόμετρο στο χέρι
Αυτά προς το παρόν και ελπίζω να το διαβάσατε ολο και να μην :smt015 .
Ευχαριστώ Σπυρος :D ;) .
Κατ’ αρχήν θα ήθελα να σας αναφέρω, ότι χαίρομαι ιδιαίτερα, που ανοίξαμε αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση, κατά τη γνώμη μου, η οποία πιστεύω, ότι θα βοηθήσει αρκετά όσους ενδιαφέρονται να ασχοληθούν σωστά και στα πλαίσια του υπεύθυνου ερασιτεχνισμού, με το Μεσογειακό ενυδρείο.
Πιστεύω, ότι ή αναφορά του Φίλου μας Σπύρου, όσον αφορά τα επαγγελματικά συστήματα ανάπτυξης του γόνου, να έλυσαν αρκετές απορίες, ώστε να μην υπεραπλουστεύουμε και ισοπεδώνουμε τα πάντα, θεωρώντας ότι μπορούμε να εφαρμόσουμε αυτές τις τεχνικές στα ερασιτεχνικά κλειστά συστήματά μας.
Όσον αφορά την αερόβια και αναερόβια μικροπανίδα του ζωντανού βράχου, αλλά και της ζωντανής άμμου, αγαπητέ Σπύρο, θέλω να σου αναφέρω, ότι εμείς οι ερασιτέχνες, εδώ και πολλά χρόνια διατηρούμε τη βιολογία ενός κλειστού θαλασσινού συστήματος, με τη συνδρομή αυτής της μικροπανίδας και επί πλέον των μικρών οργανισμών, όσο και της άλγης, που διαβιώνουν στην επιφάνεια και στους πόρους αυτών.
Στα εξωτερικά στρώματα του ζωντανού βράχου, οι αερόβιοι μικροοργανισμοί αναλαμβάνουν τον μεταβολισμό των οργανικών αποβλήτων, μετατρέποντάς τα σε νιτρώδη και νιτρικά άλατα. Ενώ τα αναερόβια βακτήρια, που βρίσκονται στο εσωτερικό του βράχου, στον πυρήνα του, αναλαμβάνουν την περαιτέρω επεξεργασία αυτών των αλάτων, με κύριο τελικό αποτέλεσμα την δημιουργία αερίου αζώτου, το οποίο ελευθερώνεται και πάλι στο σύστημα και από εκεί στην ατμόσφαιρα.
Έτσι μιλάμε για «τέλεια» κλειστά φυσικά συστήματα, όσον αφορά τον κύκλο του αζώτου, αφού αυτός ολοκληρώνεται με καθαρά φυσικές μεθόδους.
Αυτά στα αναφέρω, όσο το δυνατόν πιο συνοπτικά, προσπαθώντας να απαντήσω στο ερώτημα, που μου θέτεις, χωρίς βέβαια να θέλω να κάνω το δάσκαλο, αλλά θεωρώ, ότι μας δίνεται η ευκαιρία να αναφέρουμε μερικά πράγματα, που πιθανά να βοηθήσουν κάποιους Φίλους, που αυτή τη στιγμή παρακολουθούν τη συζήτησή μας.
Όσον αφορά την τελευταία παράγραφο της τοποθέτησής σου, θα ήθελα να συμφωνήσω μαζί σου ότι δυστυχώς τα περισσότερα ζωντανά μας επιβιώνουν στα κλειστά ερασιτεχνικά μας συστήματα, χωρίς να είμαστε απόλυτα σίγουροι, ότι οι συνθήκες, που τους παρέχουμε είναι οι ιδανικές. Αυτό ισχύει, όπως άλλωστε προανέφερα, πολύ περισσότερο στους άγριους οργανισμού και λιγότερο ίσως, σε αυτούς που έχουν αναπαραχθεί τεχνικά.
Για μένα το κριτήριο ανεκτών συνθηκών διαβίωσης των οργανισμών, είναι το στάδιο της αναπαραγωγής. Έτσι θεωρώ ότι τα ζωντανά είναι ικανοποιημένα και όχι απλά συμβιβασμένα με τις συνθήκες, που τους προσφέρει ο ερασιτέχνης, όταν ολοκληρώσουν το πιο σημαντικό μέρος του κύκλου της ζωής τους, που είναι η αναπαραγωγή.
Τέλος, αναφέρομαι και πάλι στο θέμα της θερμοκρασίας. Ο σκοπός μου που ανέφερα τα παραδείγματα, καθώς και άλλα πολλά που θα μπορούσα να αναφέρω, από τις προσωπικές μου εμπειρίες, αλλά και άλλων, είναι γιατί προσπαθώ να απομυθοποιήσω ότι η θερμοκρασία και μόνο, αποτελεί απαγορευτικό παράγοντα για τη διατήρηση ενός θαυμάσιου Μεσογειακού συστήματος.
Προσωπικά, ο παράγων θερμοκρασία, όπως και τόσοι άλλοι παράγοντες, μπορούν να προσαρμοστούν, σύμφωνα με τις δυνατότητες του ερασιτέχνη, στα πλαίσια των γενικών υποχωρήσεων, που έτσι και αλλιώς είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε, για το οποιοδήποτε ερασιτεχνικό κλειστό σύστημα, διαθέτουμε.
Ως προς το τελευταίο, παραπέμπω στα παραδείγματα του προηγούμενου ποστ μου και προσθέτω επίσης την ασυμβατότητα πολλών οργανισμών, που επιβιώνουν στο ίδιο κλειστό σύστημα, αλλά και στην ανάμειξη οργανισμών προερχόμενων από διαφορετικούς υδροβιότοπους και ωκεανούς.
Πράγματα συνήθη στα ερασιτεχνικά και ταυτόχρονα «επιτυχημένα» κλειστά συστήματα.
Φιλικά
Νίκος
Το μόνο σίγουρο είναι ότι σε καμιά περίπτωση (εκτός και αν έχουμε ενυδρείο 3-5 τόνων, με super συνθήκες), δεν υπάρχει περίπτωση να μιμηθούμε την φύση.
Έτσι στα μικρά ενυδρεία μας και ειδικότερα για τα Μεσογειακά είδη, δεν υπάρχει περίπτωση να δούμε και αναπαραγωγές. Είτε λόγω συνθηκών είτε λόγω περιορισμένου χώρου.
Νίκο όταν είχα τους δίσκους είχα πετύχει πάμπολλες αναπαραγωγές και είχα κρατήσει και πολλά μικρά τα οποία και μεγάλωσα. Ένας άλλος χομπίστας με π.χ. μολλυ παρατηρεί αυτό το φαινόμενο συνεχώς. Στα θαλασσινά είδη τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα.
Άρα η δυσκολία φαίνεται περισσότερο στα άγρια ψάρια και περισσότερο από όλα στα θαλασσινά είδη.
Μου φαίνεται απίθανο να φτάσουμε σε επίπεδο κράτησης Μεσογειακών ειδών τόσο υψηλό, που να πετύχουμε και αναπαραγωγές. Αν το δεχτούμε αυτό, μήπως είναι σαν να λέμε ότι έτσι και αλλιώς η προσπάθεια μας είναι καταδικασμένη (από άποψης ιδανικών συνθηκών)?
Άρα ξεκινάμε μια προσπάθεια Μεσογειακού ενυδρείου με πολλές υποχωρήσεις (κυρίως λόγω κόστους) αλλά με προοπτική επιτυχίας στο να διατηρήσουμε ζωντανούς τους κατοίκους του ενυδρείου και «ψιλοευχαριστημένους»!
Σπύρο το όνομά μου είναι Γιάννης. Δες και την σελίδα (http://www.kourkoulis.gr/) μου με τα ενυδρεία.
Η προσωπική μου άποψη, είναι ότι μπορούμε να πλησιάσουμε τις φυσικές συνθήκες, μόνο με συστήματα "ημιανοικτού" τύπου, όπως ισχύει σε αρκετά public aquariums.
Αυτό ισχύει γενικώς και δεν πρέπει να τι εξειδικεύουμε μόνο στα Μεσογειακά συστήματα.
Αν το δεχτούμε αυτό, μήπως είναι σαν να λέμε ότι έτσι και αλλιώς η προσπάθεια μας είναι καταδικασμένη (από άποψης ιδανικών συνθηκών)?
Κατά τη γνώμη μου, καμία προσπάθεια δεν πρέπει να θεωρείται εξ αρχής σαν καταδικασμένη, αλλά έστω σαν μια μικρή προσφορά, ένα λιθαράκι, στο όλον πάζλ.
Άρα ξεκινάμε μια προσπάθεια Μεσογειακού ενυδρείου με πολλές υποχωρήσεις (κυρίως λόγω κόστους) αλλά με προοπτική επιτυχίας στο να διατηρήσουμε ζωντανούς τους κατοίκους του ενυδρείου και «ψιλοευχαριστημένους»!
Όπως τόνισα και στις προηγούμενες απαντήσεις μου, οι υποχωρήσεις και οι συμβιβασμοί, τόσο από την πλευρά του ερασιτέχνη, όσο και από την πλευρά των ζωντανών (άθελά τους βέβαια), είναι κάτι αναπόφευκτο, αλλά είναι μέσα στους κανόνες του χόμπι μας.
Μου φαίνεται απίθανο να φτάσουμε σε επίπεδο κράτησης Μεσογειακών ειδών τόσο υψηλό, που να πετύχουμε και αναπαραγωγές.
Αυτό δεν μπορεί κανείς να το αποκλείσει στο μέλλον. Μην ξεχνάς, ότι αυτό πριν λίγα χρόνια φάνταζε σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας, για τα τροπικά είδη ψαριών. Σήμερα, όμως, άλλος ένας μύθος έχει καταρριφθεί.
Την ίδια οδό, πιστεύω ότι θα ακολουθήσουν και τα Μεσογειακά κλειστά συστήματα, όσο υπάρχουν χομπίστες με μεράκι, αγάπη και πραγματικό ενδιαφέρον, για την κατηγορία αυτή.
Η επιτυχία είναι κάτι εντελώς σχετικό και εξαρτάται από την οπτική γωνία, που το παρατηρεί ο καθένας. Για παράδειγμα ένα επιτυχημένο σύστημα τροπικού υφάλου, στα μάτια ενός χομπίστα, είναι μια εντελώς τραγική αποτυχία στα μάτια ενός...φιλόζωου.
Φιλικά
Νίκος
vBulletin® v3.8.8, Copyright ©2000-2024, vBulletin Solutions, Inc.