Πάνος
14-10-10, 17:02
Πολλοι τελευταια εχουν αποβαλει την αλμυρο-φοβια που επικρατουσε και την προκαταληψη ότι ένα θαλασσινο ενυδρειο είναι πολλυυυυ δυσκολο και ακομη πιο πολυ ακριβο κι εχουν αποφασισει να ξεκινησουν μια βουτια στο «αλατι».
Ο δισταγμος αυτό για τη «θαλασσα» εχει κανει κι ένα καλο βεβαια. Πριν ξεκινησει ο καθενας προσπαθει να ενημερωθει αρκετα πανω στο θεμα…κατι που δεν γινεται τοσο εντονα στα «γλυκα» ενυδρεια.
Η επιλογη ενός θαλασσινου ενυδρειου μονο με ψαρια συνδυαζει ευκολια και λιγοτερο κοστος αποκτησης αλλα και συντηρησης σε σχεση με ένα ενυδρειο τροπικου υφαλου..
Καλο θα είναι να αποφευχθει ένα μικρο ενυδρειο και ειδικοτερα ένα ενυδρειο της κατηγορια «nano» γιατι ένα τετοιο θαλασσινο συστημα είναι ιδιαιτερα ευμεταβλητο και απαιτει αρκετη πειρα. Όταν κατι τετοιο είναι ήδη προσκληση στο γλυκο ενυδρειο αναλογιστειτε ποσο περιπλεκονται τα πραγματα στο θαλασσινο οπου περισσοτεροι παραγοντες συμβαλλουν στην ισορροπια του συστηματος. Επισης χωρις κοραλια η ομορφια του ενυδρειου οφειλεται στα εκπληκτικης εμφανισης ψαρια οποτε ένα μικρο συστημα δυσκολα μπορει να μας ικανοποιησει.
Όλα τα σχηματα είναι καταλληλα…αλλα για λογους ακουασκειπινγκ και πιο αποτελεσματικης κυκλοφοριας νερου καλο είναι η αναλογια μηκος προς πλατος να μην είναι πολύ μεγαλη. Πιο ομορφα θα «δειξει» δηλαδη ένα ενυδρειο 80*50 για παραδειγμα σε σχεση με ένα 120*30 αλλα και πιο λειτουργικο θα είναι μιας και είναι ευκολοτερο στο πρωτο να αποφυγουμε νεκρες ζωνες. (ζωνες χωρις εντονη κυκλοφορια νερου).
Το υψος δεν παιζει ιδιαιτερο ρολο εφοσον στο ενυδρειο μονο με ψαρια δεν μας απασχολουν φωτοσυνθετικοι οργανισμοι. Σε αυτο το ενυδρειο ο φωτισμος μπορει να είναι της επιλογης μας και όχι ιδιαιτερα εντονος. Φτανει να μας ικανοποιει το οπτικο αποτελεσμα.
Το αλμυρο νερο το «φτιαχνουμε» ιδανικα με τη μειξη νερου από ΑΟ και του καταλληλου αλατιου. Σε ενυδρεια μονο με ψαρια μπορει να χρησιμοποιηθει και νερο δικτυου με την καταλληλη επεξεργασια. Θεμιτο είναι να κανουμε χρηση ανθρακα στο ενυδρειο μας για καλυτερη ποιοτητα νερου.
Η αλατοτητα μετριεται με ακριβεια χρησιμοποιώντας ρεφρακτομετρο και δεν αλλαζει παρα με την εξατμιση του νερου γιʼαυτο και είναι πολύ σημαντικη η εγκαιρη αναπληρωση του.
Ο πυθμενας είναι σωστο να καλυφθει με αραγωνιτη που στην ουσια είναι κονιορτοποιημενο κοραλι και διατιθεται σε διαφορες κοκκομετριες. Ο αραγωνιτης δρα και σαν μπαφερ περαν του ότι αποτελει και υλικο επικοισμου για τη θαλασσινη βιολογια όπως και ο βραχος.
Ο θαλασσινος βραχος που βαζουμε στα ενυδρεια μας είναι στην πραγματικοτητα κοραλιογενης σχηματισμος και σε αυτό οφειλει την ιδιαιτερα πορωδη δομη του. Αυτό τον καθιστα το ιδανικοτερο βιολογικο υλικο στο θαλασσινο μας ενυδρειο. Η φιλτρανση μπορει να γινει και με τα συμβατικα υλικα φιλτραρισματος αλλα ο ζωντανος βραχος εχει το πλεονεκτημα της απονιτροποιησης (καταναλωση νιτρικων αλατων) και του εποικισμου του από οντα που και ενδιαφερον δινουν στο ενυδρειο μας αλλα και τοσο πολύ προσφερουν στο τεχνητο μας οικοσυστημα.
Χονδρικα αν βασισουμε τη φιλτρανση μας στο ΖΒ χρειαζομαστε τουλαχιστον το 10% των λιτρων μας σε ΖΒ. Αυτό φυσικα δεν είναι απολυτος κανονας μιας και η ιχθυοφορτιση κάθε ενυδρειου αλλα και η ποσοτητα τροφης που προσφερει ο καθενας δεν είναι ιδια. Εξαρταται ακομη και από την αποδοση του σκιμερ καθως και από το ποσο «εξυπνα» είναι στημενος ο βραχος.
Αν λοιπον χρησιμοποιησουμε ΖΒ τοτε πρεπει να εξασφαλισουμε και καλη κυκλοφορια νερου (πανω από 10 φορες τα λιτρα μας) ώστε ο βραχος να επικοιστει επαρκως. Η τοποθετηση των κυκλοφορητων θα γινει με τετοιο τροπο ώστε να αποφυγουμε ζωνες χωρις εντονη κυκλοφορια νερου. Αυτό αφορα και τα σημεια που ο βραχος «καθεται» στο υποστρωμα μας και γιαυτο προσπαθουμε να περιορισουμε οσο γινεται την επιφανεια αυτης της επαφης.
Όλα αυτά δε μας απασχολουν ιδιαιτερα αν η ποσοτητα του βραχου μπαινει μονο για καλωπιστικους λογους και για να προσφερει κρυψωνες στα ψαρια και τη φιλτρανση μας αναλαβουν τα φιλτρα του ενυδρειου. Εννοειται πως ο κυκλος του αζωτου παρακολουθειται όπως και σε ένα ενυδρειο γλυκου νερου ειτε χρησιμοποιουμε ΖΒ ειτε συμβατικα φιλτρα.
Στο ενυδρειο μας θα χρειαστει να διατηρουμε τη θερμοκρασια του νερου γυρω στους 25-26 βαθμους κελσιου με τη βοηθεια θερμοστατη το χειμωνα αλλα και με ψυξη το καλοκαιρι. Τα ψαρια θα ανεχτουν θερμοκρασιες μεχρι 30 βαθμους με καλη οξυγονωση αλλα καλο είναι να το αποφευγουμε. Εξαλλου σε πολλες περιπτωσεις οι καυσωνες του καλοκαιριου δε σταματουν στο να ανεβαζουν τη θερμοκρασια του ενυδρειου μας στους 30 βαθμους αλλα αρκετα παραπανω.
Η ψυξη μπορει να γινει με ψυκτικο μηχανημα (chiller) ειτε με τη βοηθεια ανεμιστηρων. Στη 2η περιπτωση η εξατμιση του νερου θα είναι ιδιαιτερα εντονη και θα πρεπει να ειμαστε επιμελεις στη συμπληρωση του νερου ή να εφοδιαστουμε με αυτοματη αναπληρωση.
Την καρδια του ενυδρειου μας αποτελει το σκιμερ (αποπρωτεϊνοποιητης) γιατι αποβαλλει μεγαλη ποσοτητα οργανικων ουσιων. Ένα καλο σκιμμερ μας απαλλασει από μεγαλες και συχνες αλλαγες νερου (όχι μονο κουραση αλλα και κοστος σε αλατι) και παραλληλα συμβαλλει ιδιαιτερα την οξυγονωση του νερου.
Πολλοι οργανισμοι που χτιζουν «σκελετο» αλλα και ο σχηματισμος κοραλινης στις επιφανειες του ενυδρειου ευθυνονται για την πτωση της ανθρακικης σκληροτητας (kH) και γιαυτο θα πρεπει να αναπληρωνεται. Στο εμποριο υπαρχουν πολλα και διαφορα συμπληρωματα για το λογο αυτό. Αυτο είναι ισως και το μονο συμπληρωμα που χρειαζομαστε σε ενυδρεια που φιλοξενουν μονο ψαρια.
Η επιλογη των κατοικων μας δεν περιοριζεται (εξαιτιας της υπαρξης κοραλιων) μονο σε reef-safe οργανισμους, αλλα οριζεται μονο από το προσωπικο μας γουστο, τα λιτρα και τις συμβατοτητες των ειδων.
Τα παραπανω γραφτηκαν με σκοπο να δωσουν μια κατευθυνση αναζητησης σε αυτους που πρωτοξεκινουν ένα θαλασσινο ενυδρειο μονο με ψαρια. Καμια εννοια δεν εχει αναλυθει επαρκως αλλα αναφερονται καποιες βασικες πανω στις οποιες θα πρεπει ο χομπυστας να αναζητησει περαιτερω πληροφοριες. Τα υπομνηματα στις κατηγοριες του θαλασσινου νερου περιεχουν πολύ αναλυτικα αρθρα για το σκοπο αυτό.
Ο δισταγμος αυτό για τη «θαλασσα» εχει κανει κι ένα καλο βεβαια. Πριν ξεκινησει ο καθενας προσπαθει να ενημερωθει αρκετα πανω στο θεμα…κατι που δεν γινεται τοσο εντονα στα «γλυκα» ενυδρεια.
Η επιλογη ενός θαλασσινου ενυδρειου μονο με ψαρια συνδυαζει ευκολια και λιγοτερο κοστος αποκτησης αλλα και συντηρησης σε σχεση με ένα ενυδρειο τροπικου υφαλου..
Καλο θα είναι να αποφευχθει ένα μικρο ενυδρειο και ειδικοτερα ένα ενυδρειο της κατηγορια «nano» γιατι ένα τετοιο θαλασσινο συστημα είναι ιδιαιτερα ευμεταβλητο και απαιτει αρκετη πειρα. Όταν κατι τετοιο είναι ήδη προσκληση στο γλυκο ενυδρειο αναλογιστειτε ποσο περιπλεκονται τα πραγματα στο θαλασσινο οπου περισσοτεροι παραγοντες συμβαλλουν στην ισορροπια του συστηματος. Επισης χωρις κοραλια η ομορφια του ενυδρειου οφειλεται στα εκπληκτικης εμφανισης ψαρια οποτε ένα μικρο συστημα δυσκολα μπορει να μας ικανοποιησει.
Όλα τα σχηματα είναι καταλληλα…αλλα για λογους ακουασκειπινγκ και πιο αποτελεσματικης κυκλοφοριας νερου καλο είναι η αναλογια μηκος προς πλατος να μην είναι πολύ μεγαλη. Πιο ομορφα θα «δειξει» δηλαδη ένα ενυδρειο 80*50 για παραδειγμα σε σχεση με ένα 120*30 αλλα και πιο λειτουργικο θα είναι μιας και είναι ευκολοτερο στο πρωτο να αποφυγουμε νεκρες ζωνες. (ζωνες χωρις εντονη κυκλοφορια νερου).
Το υψος δεν παιζει ιδιαιτερο ρολο εφοσον στο ενυδρειο μονο με ψαρια δεν μας απασχολουν φωτοσυνθετικοι οργανισμοι. Σε αυτο το ενυδρειο ο φωτισμος μπορει να είναι της επιλογης μας και όχι ιδιαιτερα εντονος. Φτανει να μας ικανοποιει το οπτικο αποτελεσμα.
Το αλμυρο νερο το «φτιαχνουμε» ιδανικα με τη μειξη νερου από ΑΟ και του καταλληλου αλατιου. Σε ενυδρεια μονο με ψαρια μπορει να χρησιμοποιηθει και νερο δικτυου με την καταλληλη επεξεργασια. Θεμιτο είναι να κανουμε χρηση ανθρακα στο ενυδρειο μας για καλυτερη ποιοτητα νερου.
Η αλατοτητα μετριεται με ακριβεια χρησιμοποιώντας ρεφρακτομετρο και δεν αλλαζει παρα με την εξατμιση του νερου γιʼαυτο και είναι πολύ σημαντικη η εγκαιρη αναπληρωση του.
Ο πυθμενας είναι σωστο να καλυφθει με αραγωνιτη που στην ουσια είναι κονιορτοποιημενο κοραλι και διατιθεται σε διαφορες κοκκομετριες. Ο αραγωνιτης δρα και σαν μπαφερ περαν του ότι αποτελει και υλικο επικοισμου για τη θαλασσινη βιολογια όπως και ο βραχος.
Ο θαλασσινος βραχος που βαζουμε στα ενυδρεια μας είναι στην πραγματικοτητα κοραλιογενης σχηματισμος και σε αυτό οφειλει την ιδιαιτερα πορωδη δομη του. Αυτό τον καθιστα το ιδανικοτερο βιολογικο υλικο στο θαλασσινο μας ενυδρειο. Η φιλτρανση μπορει να γινει και με τα συμβατικα υλικα φιλτραρισματος αλλα ο ζωντανος βραχος εχει το πλεονεκτημα της απονιτροποιησης (καταναλωση νιτρικων αλατων) και του εποικισμου του από οντα που και ενδιαφερον δινουν στο ενυδρειο μας αλλα και τοσο πολύ προσφερουν στο τεχνητο μας οικοσυστημα.
Χονδρικα αν βασισουμε τη φιλτρανση μας στο ΖΒ χρειαζομαστε τουλαχιστον το 10% των λιτρων μας σε ΖΒ. Αυτό φυσικα δεν είναι απολυτος κανονας μιας και η ιχθυοφορτιση κάθε ενυδρειου αλλα και η ποσοτητα τροφης που προσφερει ο καθενας δεν είναι ιδια. Εξαρταται ακομη και από την αποδοση του σκιμερ καθως και από το ποσο «εξυπνα» είναι στημενος ο βραχος.
Αν λοιπον χρησιμοποιησουμε ΖΒ τοτε πρεπει να εξασφαλισουμε και καλη κυκλοφορια νερου (πανω από 10 φορες τα λιτρα μας) ώστε ο βραχος να επικοιστει επαρκως. Η τοποθετηση των κυκλοφορητων θα γινει με τετοιο τροπο ώστε να αποφυγουμε ζωνες χωρις εντονη κυκλοφορια νερου. Αυτό αφορα και τα σημεια που ο βραχος «καθεται» στο υποστρωμα μας και γιαυτο προσπαθουμε να περιορισουμε οσο γινεται την επιφανεια αυτης της επαφης.
Όλα αυτά δε μας απασχολουν ιδιαιτερα αν η ποσοτητα του βραχου μπαινει μονο για καλωπιστικους λογους και για να προσφερει κρυψωνες στα ψαρια και τη φιλτρανση μας αναλαβουν τα φιλτρα του ενυδρειου. Εννοειται πως ο κυκλος του αζωτου παρακολουθειται όπως και σε ένα ενυδρειο γλυκου νερου ειτε χρησιμοποιουμε ΖΒ ειτε συμβατικα φιλτρα.
Στο ενυδρειο μας θα χρειαστει να διατηρουμε τη θερμοκρασια του νερου γυρω στους 25-26 βαθμους κελσιου με τη βοηθεια θερμοστατη το χειμωνα αλλα και με ψυξη το καλοκαιρι. Τα ψαρια θα ανεχτουν θερμοκρασιες μεχρι 30 βαθμους με καλη οξυγονωση αλλα καλο είναι να το αποφευγουμε. Εξαλλου σε πολλες περιπτωσεις οι καυσωνες του καλοκαιριου δε σταματουν στο να ανεβαζουν τη θερμοκρασια του ενυδρειου μας στους 30 βαθμους αλλα αρκετα παραπανω.
Η ψυξη μπορει να γινει με ψυκτικο μηχανημα (chiller) ειτε με τη βοηθεια ανεμιστηρων. Στη 2η περιπτωση η εξατμιση του νερου θα είναι ιδιαιτερα εντονη και θα πρεπει να ειμαστε επιμελεις στη συμπληρωση του νερου ή να εφοδιαστουμε με αυτοματη αναπληρωση.
Την καρδια του ενυδρειου μας αποτελει το σκιμερ (αποπρωτεϊνοποιητης) γιατι αποβαλλει μεγαλη ποσοτητα οργανικων ουσιων. Ένα καλο σκιμμερ μας απαλλασει από μεγαλες και συχνες αλλαγες νερου (όχι μονο κουραση αλλα και κοστος σε αλατι) και παραλληλα συμβαλλει ιδιαιτερα την οξυγονωση του νερου.
Πολλοι οργανισμοι που χτιζουν «σκελετο» αλλα και ο σχηματισμος κοραλινης στις επιφανειες του ενυδρειου ευθυνονται για την πτωση της ανθρακικης σκληροτητας (kH) και γιαυτο θα πρεπει να αναπληρωνεται. Στο εμποριο υπαρχουν πολλα και διαφορα συμπληρωματα για το λογο αυτό. Αυτο είναι ισως και το μονο συμπληρωμα που χρειαζομαστε σε ενυδρεια που φιλοξενουν μονο ψαρια.
Η επιλογη των κατοικων μας δεν περιοριζεται (εξαιτιας της υπαρξης κοραλιων) μονο σε reef-safe οργανισμους, αλλα οριζεται μονο από το προσωπικο μας γουστο, τα λιτρα και τις συμβατοτητες των ειδων.
Τα παραπανω γραφτηκαν με σκοπο να δωσουν μια κατευθυνση αναζητησης σε αυτους που πρωτοξεκινουν ένα θαλασσινο ενυδρειο μονο με ψαρια. Καμια εννοια δεν εχει αναλυθει επαρκως αλλα αναφερονται καποιες βασικες πανω στις οποιες θα πρεπει ο χομπυστας να αναζητησει περαιτερω πληροφοριες. Τα υπομνηματα στις κατηγοριες του θαλασσινου νερου περιεχουν πολύ αναλυτικα αρθρα για το σκοπο αυτό.