Επιστροφή στο Forum : Ποιά είναι η βέλτιστη διαδικασία κατασκευής ενός ενυδρείου με κόντρες;
Συντάσσοντας το πρώτο μου post οφείλω να εκφράσω τα συγχαρητήρια μου για την ύπαρξη και κυρίως την εξέλιξη του forum, το οποίο αποτελεί πηγή πληροφοριών για αρχάριους και μή.
Έχω διαβάσει δεκάδες θέματα τους τελευταίους μήνες...απο τότε δηλαδή που ανακάλυψα το board έχωντας οδηγηθεί εδώ απο μια έρευνα για τον ενεργό άνθρακα... Για να μην πολυλογώ μετα απο 1,5 χρόνο ενασχόλησης με το 20λιτρο μου αποφάσισα να φτιάξω ενα μεγαλύτερο, το οποίο ήταν και η επιθυμία μου από παιδί.
Έτσι λοιπόν σήμερα ξεκινώ παρέα με καλούς φίλους το κόλλημα του. Θα είναι: 100*43*45 μήκος-πλάτος-ύψος. 10mm ο πάτος και 8mm τα πλαινά. Κόντρες και γυάλινο χώρισμα στη πίσω γωνία για κατασκευή φίλτρου τύπου Αμβούργου.
Οπότε σας παραθέτω τις σκέψεις μου για την διαδικασία :
1. Κολλάω τα 5 τζάμια (χωρίς τις κόντρες) φτιάχνοντας τη δεξαμενή, αφήνω να στεγνώσει 3-5 ημέρες και έπειτα γεμίζω με νερό για έλεγχο διαρροών για 3 ημέρες. α) αν όλα είναι καλά αδειάζω το νερό, σκουπίζω-καθαρίζω τα τζάμια για τις κόντρες. β) αν έχω διαρροή ξιλώνω και ξανακολλώ. Σωστά;
2. Να κολλήσω όλα τα τζάμια με τη μία συν τις κόντρες. Άν έχω διαρροή θα είναι πολύ πιο δύσκολο να τα ξεκολλήσω... Σωστά; Είναι προτιμότερο να κολληθούν όλα μαζί για να στεγνώσουν και όλα μαζί; Η' είναι ρίσκο για τον λόγο που ανέφερα δηλαδή το απευκταίο ξεκόλλημα;
Θα εκτιμούσα τις παρατηρήσεις σας. Ευχαριστώ.
Το σωστό είναι να τα κολλήσεις όλα με την μια. Τις κόντρες μετα, αφου στεγνωσει το πρωτο κολλημα.
Αν προσέξεις λίγο δεν πρόκειται να έχεις διαρροή. Αρκεί να μπει η σιλικόνη σε όλα τα σημεία.
Αν δεν το έχεις ξανακάνει, θα δυσκολευτείς λίγο, γι' αυτό καλό θα ήταν να βοηθούσε κάποιος με μια σχετική εμπειρία.
Ρίξε μια ματιά και εδώ.
http://www.tsamisaquarium.com/Selides/Themata/kataskEnydr.htm
1. Κολλάω τα 5 τζάμια (χωρίς τις κόντρες) φτιάχνοντας τη δεξαμενή, αφήνω να στεγνώσει 3-5 ημέρες και έπειτα γεμίζω με νερό για έλεγχο διαρροών για 3 ημέρες. α) αν όλα είναι καλά αδειάζω το νερό, σκουπίζω-καθαρίζω τα τζάμια για τις κόντρες. β) αν έχω διαρροή ξιλώνω και ξανακολλώ. Σωστά;
Μπορείς να ακολουθήσεις αυτή τη διαδικασία προσέχοντας να μην δημιουργήσεις φουσκάλες με την σιλικόνη.
Δυο ώρες μετά το κόλλημα μπορείς να ξύσεις προσεκτικά την σιλικόνη που θα εξέχει στο κάτω μέρος ώστε οταν έρθει η μέρα να βάλεις τις κόντρες να πατήσουν σωστά με την καινούργια σιλικόνη.
Φρόντισε μόνον τα τζάμια να ειναι σωστά κομμένα.
Στα 8 mm δεν πρόκυτε να συναντήσεις ιδιαίτερο πρόβλημα.
Φρόντισε μόνον πριν κολήσεις τις κόντρες να έχεις στεγνώσει καλά τον πατο με κανένα πιστολάκι.
καλο κόλλημα
και καλώς ορισες olyon
ΥΓ.
Φυσικά μπορείς να τα κολλήσεις με την μία όπως είπε και ο Τάκης όμως προυποθέτη κάποια εμπειρία.
Καλώς σας βρήκα και ευχαριστώ για τις απαντήσεις.
Η αλήθεια είναι πώς δεν έχω εμπειρία απο παρόμοια κατασκευή αλλά έχω από σιλικόνες... επίσης διαθέτω μεράκι και υπομονή.
Να εκφράσω ακόμα μια απορία: τα υπολείμματα σιλικόνης θα βγούν με την χαρτοταινία. Η ποσότητα της σιλικόνης που θα ξεχειλίσει στην πρόσοψη του πάτου (στα 10mm εννοώ) αλλά και στο χείλος της εξωτερικής επιφανείας των καθέτων τζαμιών πως αφαιρείται; Δεν θα χρειαστεί και εκεί χαρτοταινία; Η' θα είναι αμελητέα ποσότητα καθώς το πάχος της στρώσης της θα είναι 3-4 χιλιοστά σύμφωνα με το site: http://www.tsamisaquarium.com/Selides/Themata/kataskEnydr.htm ;
Ίσως να το ψειρίζω πολύ, ίσως να φταίει η αυπνία... αλλά όπως φαντάζομαι το όλο εγχείρημα και παρατηρώντας στο site (http://www.tsamisaquarium.com/Selides/Themata/kataskEnydr.htm) τις εικόνες πρέπει να την κάνω την ερώτηση...
Στο τζάμι "πλαινό 1" ,εσωτερικά, η ταινία δεν θα πρέπει να είναι κολλημένη ακριβώς στο χείλος-ακμή των προς κόλληση πλευρών; Στο χιλιοστό που λέμε...
Το ρωτάω αυτό γιατί απ'οτι κατάλαβα η σιλικόνη δεν θα πρέπει να φαίνεται πουθενά στο τέλος της κατασκευής. Εκτός αν προστεθεί επιπλέον με 'δαχτύλιασμα'.
ευτυχως η δυστυχως :rolleyes: , το δαχτυλο στην προκειμενη - και οχι μονο - περιπτωση κανει φοβερη δουλεια. :smt073
αν λοιπον προκειται να το κανεις, δε χρειαζεται να βαλεις καθολου ταινια, απλα οτι περισσευει προς τα μεσα το χρησιμοποιουμε αλλα αμεσως, αμα αρχισει και στεγνωνει δεν κανει.
τα ξερασματα σιλικονης απο την εξω μερια, τα καθαριζεις αμεσως με ασετον και βαμβακι.
και για να επανελθω στο...δαχτυλο, πριν κανεις την πραξη του δαχτυλιασματος, το βουτας σε κατι υγρο και γλιστερο, οπως υγρο σαπουνι πιατων.
αυτο θα σε βοηθησει να μην φρεναρει το δαχτυλο απο την σιλικονη .
Τελικά κυρίες και κύριοι είναι πιο έυκολο απ' όσο φαίνεται!
Δεν πίστευα τα μάτια μου όταν είδα το 1ο κάθετο τζάμι που κολλήθηκε...να στέκεται μόνο του κάθετα, ύστερα από λίγα δευτερόλεπτα πίεσης!!
Οι κόντρες μπήκαν την ίδια στιγμή, απο τις οποίες οι πάνω πατήσαν σε 'πόδια' απο φελιζόλ. Στις κατακόρυφες ακμές έβαλα επιπλέον στρώση σιλικόνης εσωτερικά, για να το σιγουρέψω όσο το δυνατόν.
Εν αναμονή να φτάσει η μέρα της δοκιμής, με λιγότερο άγχος πλέον. Η επιστήμη έκανε ότι μπορούσε ...τώρα ο θεός :)
Λοιπόν, να σας δώσω και μια άλλη οπτική (που εφαρμόζω εγώ) στις κατασκευές ενυδρείων.
Την πρώτη ημέρα, ξαπλώνω τις 2 μεγάλες πλευρές σε πάγκο, υπολογίζω ΑΚΡΙΒΩΣ τα σημεία τοποθέτησης για τις αντίστοιχες κόντρες και τις κολλάω πάνω τους (κάθετα), υπολογίζοντας φυσικά και το κενό, όσο το πάχος των μικρών πλαϊνών, που θα μπουν μετά. Απλά φροντίζω στα τελειώματα (στις δύο άκρες δεξιά και αριστερά) να μην ξεχειλίσει η σιλικόνη, γιατί στεγνώνοντας θα εμποδίσει την εφαρμογή με τα μικρά πλαϊνά.
Επίσης κολλάω στη βάση με ακρίβεια και με ΛΙΓΗ σιλικόνη (για να μην ξεχειλίσει) 4 μικρά κομματάκια (σαν εσωτερικές κόντρες, δύο σε κάθε πλευρά, σαν αποστάτες-οδηγούς), δημιουργώντας διάδρομο για να κάτσουν τα μεγάλα πλαϊνά.
Όλη αυτή τη διαδικασία την κάνω για να μπορώ να φτιάχνω τα ενυδρεία τελείως μόνος μου, χωρίς βοήθεια και χωρίς να πρέπει να έχω κάποιον “να μου κρατάει”, αλλά και για να μπορώ να εφαρμόσω καλύτερα τις κολλήσεις.
Την άλλη ημέρα, ξεκινάω να κολλάω πάνω στη βάση όλες τις κάθετες πλευρές, βάζοντας πάντα τις μικρές μέσα από τις μεγάλες και όλες να πατάνε στη βάση (θεωρώ μετά από πολύ ψάξιμο, ότι είναι καλύτερο έτσι το δέσιμο).
Οι διάδρομοι που έχω δημιουργήσει στη βάση, καθώς και η ύπαρξη των κοντρών στα μεγάλα, βοηθούν ώστε να στηρίζεται η όλη κατασκευή χωρίς να φεύγει, μέχρι να πιέσω... σφίξω… και δέσω με χαρτοταινία. Επίσης φροντίζω πάντα να έχω γωνιασμένα στηρίγματα (συνήθως ξύλινα, αλλά αν δεν υπάρχουν, κάνουν και τα… βιβλία!) για να συγκρατούν βοηθητικά την όλη κατασκευή, μέχρι να δεθεί με την χαρτοταινία και να αφεθεί να στεγνώσει.
Κάτι άλλο που επίσης φροντίζω να έχω πάντα όταν ξεκινάω, είναι μερικά φιλετάκια (κολωνάκια μπορείς να τα πεις) από 5άρι τζάμι, κομμένα στον πόντο και σε μήκη ανάλογα με το ύψος του ενυδρείου (πάντα λίγο μικρότερα). Αυτά είναι πολύ χρήσιμα, εάν διαπιστώσω ότι κάποια πλευρά δεν κόλλησε πολύ καλά και έχει κρατήσει τυχόν φυσαλίδες. Τότε, τα κολλάω πάνω στην ένωση εσωτερικά, παστώνοντας στη σιλικόνη, αποκλείοντας έτσι την περίπτωση αργότερα, να ανοίξει εκεί ή να “δακρύσει”…
Τέλος, κολλάω τις μικρές κόντρες, πατώντας πάνω στις ήδη στεγνές μεγάλες.
Το επόμενο στάδιο, είναι ΠΟΛΥ ΚΡΙΣΙΜΟ ! (συγνώμη για την έμφαση, αλλά την έχω πατήσει στο πρώτο μου λόγω βιασύνης και απλά προσπαθώ να γλιτώσω και άλλους από το ίδιο λάθος…):
Αφήνω να στεγνώσει ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΟ 3 ημέρες όπως είναι “φασκιωμένο” με την χαρτοταινία και αν είναι μεγάλο, 4 ημέρες. Όσο και να βιάζομαι και να ανυπομονώ να το δω με νερό… Όσο και να φωνάζουν κάποιοι για τον χώρο που πρέπει να ελευθερωθεί κατά το στέγνωμα… 3 ή 4 ημέρες… Έτσι έχω 101% σιγουριά, ότι η σιλικόνη στο βάθος της έχει στεγνώσει απόλυτα, πριν μετακινήσω και πριν βάλω το πρώτο νερό.
Τότε, θα μετακινήσω για να κολλήσω τα εξωτερικά διακοσμητικά αλουμίνια ή ξύλα και την άλλη μέρα θα το τοποθετήσω στη θέση του, θα ξεπλύνω καλά και θα γεμίσω με νερό, βάζοντας ταυτόχρονα και τον εξοπλισμό για να τον τσεκάρω, καθώς και ενεργό άνθρακα για 2 –3 ημέρες.
Μπορεί κάποιοι να με πουν υπερβολικό, αλλά εγώ έτσι κάνω και έχω το κεφάλι μου ήσυχο… :cool:
Την πρώτη ημέρα, ξαπλώνω τις 2 μεγάλες πλευρές σε πάγκο, υπολογίζω ΑΚΡΙΒΩΣ τα σημεία τοποθέτησης για τις αντίστοιχες κόντρες και τις κολλάω πάνω τους (κάθετα), υπολογίζοντας φυσικά και το κενό, όσο το πάχος των μικρών πλαϊνών, που θα μπουν μετά. Απλά φροντίζω στα τελειώματα (στις δύο άκρες δεξιά και αριστερά) να μην ξεχειλίσει η σιλικόνη, γιατί στεγνώνοντας θα εμποδίσει την εφαρμογή με τα μικρά πλαϊνά.
filoxene αυτό δεν το ειχα σκεφτεί καθόλου. Πάντως όταν είχαμε ήδη ολοκληρώσει την κατασκευή ένας από τους "βοηθούς" μου:) θεώρησε πως θα ήταν μεγάλη ευκολία αν είχαμε κολλήσει τις κάτω κόντρες εκ των προτέρων, για να αποτελέσουν οδηγό και επιπλέον στήριξη για τα κάθετα τζάμια. Καλή ιδέα ή όχι δεν ξέρω...ήταν κατόπιν εορτής.
filoxene αυτό δεν το ειχα σκεφτεί καθόλου. Πάντως όταν είχαμε ήδη ολοκληρώσει την κατασκευή ένας από τους "βοηθούς" μου:) θεώρησε πως θα ήταν μεγάλη ευκολία αν είχαμε κολλήσει τις κάτω κόντρες εκ των προτέρων, για να αποτελέσουν οδηγό και επιπλέον στήριξη για τα κάθετα τζάμια. Καλή ιδέα ή όχι δεν ξέρω...ήταν κατόπιν εορτής.
Είναι καλή ιδέα, αλλά θέλει προσοχή και ακρίβεια, γιατί αν κολλήσει λίγο πιο έξω κάποια κόντρα, δεν θα εφαρμόζει μετά το αντίστοιχο πλαϊνό... ;)
Είναι καλή ιδέα, αλλά θέλει προσοχή και ακρίβεια, γιατί αν κολλήσει λίγο πιο έξω κάποια κόντρα, δεν θα εφαρμόζει μετά το αντίστοιχο πλαϊνό... ;) Οχι δεν ειναι καλή ιδέα και είναι μεγάλο λάθος που όποιος δεν το έχει δοκιμάσει μπορεί να φάει άνετα τα μούτρα του και θα εξηγήσω γιατί.
Αν για οποιαδήποτε λόγο τα 2 κάθετα πλαινά ειναι λίγο ποιο στενά, στραβοκομένα ή φάλτσα τότε μπορεί να βρεθείς προ εκπλήξεως και να μην μπορεί να τετραγωνιστεί και να κλείσει σωστά.
Οχι δεν ειναι καλή ιδέα και είναι μεγάλο λάθος που όποιος δεν το έχει δοκιμάσει μπορεί να φάει άνετα τα μούτρα του και θα εξηγήσω γιατί. Αν για οποιαδήποτε λόγο τα 2 κάθετα πλαινά ειναι λίγο ποιο στενά, στραβοκομένα ή φάλτσα τότε μπορεί να βρεθείς προ εκπλήξεως και να μην μπορεί να τετραγωνιστεί και να κλείσει σωστά.
Lasal, σέβομαι υπερβολικά τη γνώμη σου (έχεις αποδείξει άλλωστε τις γνώσεις σου σε πάρα πολλά ποστ), αλλά μάλλον έχω την εντύπωση ότι κάτι δεν κατάλαβες καλά στην περιγραφή μου, ενδεχομένως.
Και για να γίνουν πλήρως κατανοητά αυτά που περιέγραψα παραπάνω (ο τρόπος δηλαδή, προ-κόλλησης των μεγάλων κοντρών και η “συναρμολόγηση” της κατασκευής), παραθέτω παρακάτω 4 σχέδια. Προσπάθησα να είναι όσο το δυνατόν πιο αναλυτικά, ώστε να βοηθήσουν αντί να μπερδέψουν.
Η προ-κόλληση των κοντρών και των οδηγών, δεν εμποδίζει το "τετραγώνισμα", ίσα-ίσα που το βοηθάει. Να διευκρινίσω όμως εδώ, ότι όταν φτάσουμε στο κόλλημα των πλευρών πάνω στη βάση, αυτό πρέπει να γίνει προοδευτικά, ξεκινώντας πρώτα από την μία μικρή, μετά την επόμενη μεγάλη, μετά την δεύτερη μικρή και τέλος την τελευταία μεγάλη.
Εάν γίνει έτσι, δοθεί προσοχή στις ακρίβειες των κολλημάτων των οδηγών και δεν το παρακάνουμε με την σιλικόνη στα αρχικά στάδια, γίνεται εύκολη, γρήγορη και σωστή δουλειά, χωρίς να χρειάζεται βοηθός. Αυτό ισχύει για κατασκευές μέχρι μήκος περίπου ένα μέτρο. Σε μεγαλύτερα ενυδρεία πάντως, μάλλον καλό είναι να υπάρχει χέρι βοηθείας (αν και εγώ, ακόμα και το μεγάλο που ετοιμάζομαι να ξεκινήσω να φτιάχνω μόλις τελειώσω τη βάση του, μόνος μου θα το κάνω...) ;)
Και τά λέω αυτά, έχοντας φτιάξει συνολικά μαζί με τα δικά μου, εφτά μέχρι σήμερα. Και πίστεψέ με, δεν αντιμετώπισα πρόβλημα εφαρμογής, αλλά όταν παραλαμβάνω τα τζάμια από τον τζαμά, τα τσεκάρω, τα μετράω και αν δεν είναι σωστά, απλά δεν τα παίρνω και τον βάζω να τα ξανακόψει… Και το κάνω αυτό, έχοντάς του τονίσει προηγουμένως για τη χρήση που τα θέλω και ότι πρέπει να είναι ακριβώς κομμένα και γωνιασμένα… :cool:
Απο τα σχεδιαγραμματα ειναι φανερο οτι ο filoxenos δεν αφηνει πιθανοτητα να κανει καποια κολληση τζαμιων παιρνωντας σιλικονη πανω σε παλιοτερη κολληση οποτε εφοσων οι κολλησεις του γινονται σε καθαρα τζαμια ειναι καλες και αντοχης.
Ειναι ενα καλο παραδειγμα, και εφικτο. Το μονο που δεν ειμαι σιγουρος ειναι για το ποσο πρακτικο ειναι. Αλλα προφανως ειναι αρκετα πρακτικο αφου μπορει και ενα ατομο μονο του να ολοκληρωσει με ευκολια την κολληση ενος ενυδρειου.
Τα μονα μειονεκτηματα που βρισκω ειναι οτι σε αναγκαζει να κανεις σε 2 μερες την ολοκληρωση των κολληματων.Και οτι οι κατω κοντρες ανεβαινουν αρκετα ψηλα, και δεν ειναι κολλητα στον πατο, πραγμα που πολλοι θεωρουν οτι δινει μεγαλυτερη αντοχη στο ενυδρειο.
...Τα μονα μειονεκτηματα που βρισκω ειναι οτι σε αναγκαζει να κανεις σε 2 μερες την ολοκληρωση των κολληματων.Και οτι οι κατω κοντρες ανεβαινουν αρκετα ψηλα, και δεν ειναι κολλητα στον πατο, πραγμα που πολλοι θεωρουν οτι δινει μεγαλυτερη αντοχη στο ενυδρειο.
Και για την ακρίβεια, δεν "χάνεις" μία ημέρα, αλλά… μία νύχτα!
Αν έχω προγραμματίσει πχ. να κολλήσω το ενυδρείο αύριο, ξεκινάω τις κολλήσεις των κοντρών σήμερα το βράδυ αργά (σαν τελευταία δουλειά πριν κοιμηθώ), μένουν τη νύχτα να στεγνώσουν και μέχρι την άλλη μέρα το πρωί έχουν σταθεροποιηθεί 100%. Και δεν με νοιάζει να περιμένω περισσότερο, γιατί το μόνο που θέλω σε αυτή τη φάση, είναι σταθεροποίηση (για να μπορέσω να κολλήσω) και όχι απόλυτη στεγανότητα της κόντρας (πάνω στην πλευρά). Θεωρώ λοιπόν ότι δεν χάνω χρόνο, αντίθετα, το όφελος που έχω (δεν χρειάζομαι δεύτερο άτομο) είναι πολύ σημαντικό, ειδικά εάν σου είναι δύσκολο να έχεις την βοήθεια κάποιου, όποτε εσένα σου “καπνίσει” να κάνεις ενυδρείο… Άσε που σε βοηθάνε πάρα πολύ οι κάτω οδηγοί και οι ήδη κολλημένες κόντρες στις μεγάλες πλευρές, στο να δέσεις πιο γρήγορα και πιο σωστά την όλη κατασκευή.
Ενα άλλο όφελος που έχει αυτό το σύστημα, απ' ότι είδα, είναι η τέλεια εφαρμογή των κοντρών στα πλαινά, χωρίς το γνωστό πρόβλημα του να μην μπορεί να κάτσει σωστά, λόγω της αναγκαστικής περίσσιας σιλικόνης στις ενώσεις των γωνιών. Και αυτό το πετυχαίνω με το προ-κόλλημα.
Το μοναδικό πράγμα που πρέπει να προσέξει κάποιος που θα εφαρμόσει αυτή την ιδέα, είναι ότι πρέπει να τηρήσει πάρα πολύ καλά την ακρίβεια των αποστάσεων και των κενών που αφήνει, για να μην βρεθεί προ εκπλήξεων μετά… Και τι έχω κάνει γι’ αυτό? Έχω φροντίσει να κόψω μαζί με τα τζάμια μου, φιλετάκια πόντου από το ίδιο πάχος τζαμιού που φτιάχνω το ενυδρείο, ώστε να τα χρησιμοποιώ σαν μετρητές-αποστάτες (κατά το πάχος τους), για τον σωστό υπολογισμό των κενών που πρέπει να μείνουν δεξιά και αριστερά από τις κόντρες, καθώς και για το κενό που πρέπει να μείνει στη βάση, για το μετέπειτα “κάθισμα” των πλευρών. Αυτά τα φιλετάκια-κολωνάκια, χρησιμοποιώ όπως είπα πιο πάνω, εάν χρειαστεί, σαν συμπληρωματικό δέσιμο σε τυχόν ασθενές κόλλημα τζαμιού, αν διαπιστώσω φυσαλίδες στο τέλος… (βλέπε σχήμα).
Οσο για το πάτημα των κάτω κοντρών στη βάση, μην ξεχνάτε ότι έχουμε τα 4 κολλημένα πηχάκια, που προσθέτουν μεγάλη σταθερότητα και αντοχή, και επίσης, επειδή κάτω οι δυνάμεις είναι μεγαλύτερες, οι κάτω κόντρες πρέπει οπωσδήποτε να είναι πιο πάνω από τη βάση – 5 πόντοι είναι αρκετοί – ειδικά σε μεγάλα και ψηλά ενυδρεία. :cool:
vBulletin® v3.8.8, Copyright ©2000-2024, vBulletin Solutions, Inc.